jc3b3zef-kisielewski-ziemia-gromadzi-prochy

jają się coraz wspanialej. Profil łagodnicje, ornamenty stają się bardziejurozmaicone, ograniczona picrwotnie ilość form zasadniczychszybko wzrasta, delikatnieje glina, a powierzchnia pierwotnie brunatnastaje się ciemną, lśniącą lub powleka się polichromiil (Kostrzewski).W zakresic przemysłu brązowcgo kultura "łużycka" nic dochodzido specjalnie wysokich osiągni(;ć, choć i tu wykopaliska przynosząrzeczy bardzo piękne.W ogóle panuje taki rozdział twórczości, że Skandynawia tychczasów posiada piękne wyroby brązowe, a nikłą ceramikę, kultura"łużycka" przeciwnie, ma ceramikę piękną i estetyczną·Piękny dzierl września roku 1938. Wjeżdżamy na boczną drogęod gościńca prowadząccgo do Żnina w Wielkopolsce. Gdy zniknęłychaty wsi, widać z daleka blask jeziora. Jeszcze kilometr i dostrzecmożna już półwysep, wykopane doły, zwały ziemi i drewniane budynki.Przypomina to trochę festyn podmiejski, trochę e.ap inżynierskiprzy budowie nowej linii kolejowej. A w rz~zywistości jestto Biskupin, miejscowość dziś niemal mityczna, miejscowość-symbol,wokół którego zbiera się wiele wrzawy, ale jak się okazuje, wrzawytej jest jeszcze za mało.- A więc to jest tcn Biskupin! - powiadają moje towarzyszki.W głosach brzmi nuta zawodu, fizjonomie są przeciągnięte. Niedobrzezbyt wiele rzeczy naprzód zapowiadać. Spodziewa się człowiek. nie wiadomo czego, a zastaje trochę starych, zbutwiałych bierwion.Istotnie, rzecz z pierwszego wejrzenia nie przedstawia się porywająco.Lepicj niż mizerne i niemrawo prowadzone wykopaliskaw Wołyniu nad Odrą, ale i tak nieefektownie. Już bardziej nęcącowygląda "Karczma pod skorupą", obwiedziona drewnianym częstokołem.Dochodzi stamtąd wrzawa, śmiech i piski. Leje się piwo,limoniada, odchodzą "płaskie". Na tym samym miejscu 2500 lat temuSłowianin strugał strzały do łuku, a jego kobieta warzyła krupy i polewkęz owsa.Ale przezwyciężamy nałogi mieszczańskie, aby każdą czynnośćzaczynać i kOJlczyć w restauracji, choćby to była stylowa restauracjaz rozbitą skorupą nad furtką. Idziemy zwiedzać.I wtenczas się zaczyna. Jak to nazwać: misterium? olśnienie?rewelacja? ·Wszystko za mało. Jakiś Amerykanin chciał kupić zbutwiałebelki chat i wywieźć do swego kraju. Ale nie dali mu. Pewnie.Przecież ten Biskupin to nasza legitymacja najstarsza, to świadectwonaszej naturalnej dawności, to w kotlcu silny, niezwalczony argumentprzeciw chytrości nauki niemieckiej. Osada bagienna w Biskupinie56