jc3b3zef-kisielewski-ziemia-gromadzi-prochy

W ciągu całej podróży obszerne miejsce w naszych przeżyciachzajmują wieczory i noclegi. Przez. sześć tygodni co noc w innym zajeździe!Łatwo to powiedzieć. Czterdzieści pięć dni, czterdzieściróżnych hotelowych pokoi, obcych ścian, nieznajomych rekwizytów,z którymi nie można się oswajać bodaj kilka spokojniejszych godzin!Wieczorem wkraczaliśmy, bez długiego wybierania, do pierwszychlepszych pokojów i natychmiast, tylko po odgarnięciu nastroszonychpierzyn, zapadaliśmy w głęboki, kamienny sen bez marzeń. Niewiem, czy to właśnie ta obcość noclegów sprawiła, czy też specjalneokoliczności tej podróży, która z pogodnej turystycznej wycieczkizamieniła się w odmawi2.Die bolesnego różańca historycznych wspomnień- dość, że już w trzecim tygodniu poczęła nas ogarniaćtęsknota za Ojczyzną. Napadała nocą jak podstępna strzyga i ciągnęłaprzez naj głębszy sen.Trzeba pamiętać, że podróżujący po Niemczech Polak jest najdokładniejodcięty od wszelkiego rekwizytu, który by mu przypominałjego zwykłe, potoczne życie. N awet gaz~ty dostać nie można.Niemiec w Polsce w każdym kiosku, w każdym kolejowym "Ruchu"mógł zaopatrzyć się w swoje pisma, nawet "Stiirmera" dostawał, nawet"Das schwarze Korps", które jest pismem niesmacznym i takienieraz herezje o Słowiańszczyźnie, ba, o Polsce zamieszcza. A Polakna dworcu w Stralsundzie naraża się na impertynencję, gdy zapytao "Gazetę Polską". Można sobie wyobrazić, na co by się narazi1,gdyby zapytał o "Kurier Poznański".Zresztą nie można skarżyć się na brak gościnności. Było gościnniei zdarzały się nie~rzeczności. Gościnn~e było na zachodzie,niegrzeczność, opryskliwość i gburowatość zdarzały się zwłaszczablisko granicy. W pośrodku było różnie: w pewnym małym miasteczkuprzyjęto nas tak, jakbyśmy byli wysoko postawionymi osohistościami.Stół do śniadania ustawiony został w osobnym pokoju,a każde nakrycie i krzesło owinięto kwieciem i gałązkami sosny. N aprogu powitała nas gospodyni dłuższą przemową o zaszczycie i niezwykłymdniu. Krystyna po krótkim namyśle wyjaśniła przyczynęniezwykłego przyjęcia. Niemcy mają widać cokolwiek zwichnięte pojęciao Polsce. Muszą mniemać, że u nas każdy człowiek obchodzi codzień imieniny. W pewnej miejscowościkuracyjnej na Rugii zaaplikowanonam przemocą luksusowe menu, ale tu powód nadzwyczajnejatencji byt zrozumiały: wypowiedział się w rachunku.Za to na przedmieściu hamburskim, w gospodzie położonejw leszczynowym lesie (okazuje się, że tak sielskie przedmieście posiadaolbrzymi Hamburg) wzięto nas za wysłanników Kominternu.Szczególne podejrzenia musiał wzbudzać fakt, że szukamy noclegu118