Stahl’ın Temel Psikofarmakolojisi.compressed

antagonist
antagonist
Kanal istirahat durumunda
Antagonist reseptöre bağlanır, agonistin
bulunmadığı istirahat durumuna göre
kanalın açılma sıklığını etkilemez.
ŞEKİL 5-11 Tek başına antagonistlerin etkisi. Panel A’da iyon kanalı istirahat durumunda ve daha az
sıklıkla açılmakta. Panel B’de antagonist ligand kapılı iyon kanalındaki normalde agonistin işgal ettiği
bağlanma bölgesini işgal ediyor. Fakat bu durumda etki görülmez ve iyon kanalı kanalın açılma derecesini
ve sıklığını istirahat durumundakine göre etkilemez. Bu durum sarı renkli antagonistin bağlanma bölgesine
yerleşmesi ve reseptörü sarıya dönüştürmesi; fakat iyon kanalının durumunu etkilemediği şeklinde
gösterilmiştir.
min olduğu durumlarda böyle bir dengenin sağlanması, reseptördeki iletinin çok fazla ile
çok az arasında bir değerde düzenlenmesini sağlar. Bundan dolayı parsiyel agonistler
aynı zamanda “stabilizatör/düzenleyici/dengeleyici” olarak da adlandırılırlar. Çünkü teorik
olarak çok fazla tam agonist etkisi ve ortamda hiç agonist bulunmadığı durumdaki etkiler
arasındaki kararlı durumu sağlarlar (Şekil 4-24 ve 5-14’ü karşılaştırınız).
G proteinine kenetli reseptörlerde olduğu gibi ligand kapılı iyon kanallarında da parsiyel
agonistler, doğal olarak mevcut tam agonist nörotransmitter miktarına bağlı olarak
net agonist veya net antagonist olarak etki gösterebilir. Bu nedenle tam agonist nörotransmitter
yokluğunda, parsiyel agonist net agonist olabilir (Şekil 5-14). İstirahat durumunda
parsiyel agonist, iyon kanalı kenetli reseptörlerde bir dereceye kadar iyon akışında
artışın ve sinyal iletimi sisteminde iletimin başlamasına neden olur. Fakat tam agonist bir
nörotransmitter varlığında, aynı parsiyel agonist net antagonist haline gelir (Şekil 15-4).
134 Temel Psikofarmakoloji