Stahl’ın Temel Psikofarmakolojisi.compressed

Özet
Modern psikofarmakoloji, psikiyatrik semptomların özgül beyin bölgelerine göre sistematik
olarak haritalanması ve bu bölgelerin hastalarda işlevselliğinin görüntülenebilmesi
ile değişime uğramaktadır. Kortikal nöronlar, beyin işlevlerinin asıl mekanizması olan
kortikal döngüleri oluşturmak üzere birçok farklı nöronla iletişim halindedir. Davranışlar
için prefrontal korteks özellikle önemlidir. Yönetici işlevler dorsolateral prefrontal
korteks, seçici dikkat anterior singulatın dorsal kısımları, duygular ventromedial prefrontal
korteks, dürtüsellik orbitofrontal korteks, motor hareketler ise ek (supplementary)
motor alanlar tarafından kontrol edilir. Bir kortikal bölgeden diğerine uzanan nöronal
döngüler (kortiko-kortikal devreler) ile korteksten striatum ve talamusa sonra tekrar kortekse
uzanan döngüler (kortiko-striato-talamo-kortikal devreler, KSTK) beyin işlevleri
ve davranışların çoğunu kontrol eden, basit girdileri karmaşık verilere dönüştürme yeteneğine
sahip nöronal ağlara örnek teşkil eder. Kortikal devrelerin her noktasında birçok
nörotransmitter kontrolü vardır. Bu sayede genlerimiz nörotransmitter işlevlerini değiştirerek,
psikofarmakologlar ise ilaçlar yardımıyla, beyin devrelerinin işlevine müdahale
edebilirler.
222 Temel Psikofarmakoloji