Stahl’ın Temel Psikofarmakolojisi.compressed

Şizofreninin Nörogelişimsel Hipotezi:
Yatkınlık Genleri Anormal Sinaps Oluşumuna Neden Olur
glutamat
disbindin
glutamat
DISC-1
nöregülin
NMDA
reseptörü
NMDA
reseptörü
LTP
AMPA
reseptörü
güçlendirilmiş sinapslar
(normal)
kusurlu genler
ergenlikte
budanmıyor
ergenlikte anormal
sinaptik budanma
ŞEKİL 9-55D Şizofrenide nörogelişimsel hipotez: Anahtar yatkınlık genleri anormal sinaps
gelişimine neden olmaktadır, bölüm 3. Güçlendirilmiş sinapslar [glutamat için, etkin N-metil-D-aspartat
(NMDA) iletimi ve çok sayıda alfa-amino-3-hidroksi-5-metil-4-izoksazolepropionik asit (AMPA) reseptörü ile
gerçekleştirilen sinapslar] zayıf sinapslara göre daha fazla hayatta kalmaktadır. Glutamaterjik sinapsların
gücünü düzenleyen genlerde bir anomali bulunması halinde, bu sinapslar yalnızca zayıf olmakla kalmayıp,
aynı zamanda eliminasyon bakımından yüksek risk oluşturacaktır. Bu risk özellikle beyindeki sinaptik
yapılanmanın bir bütün olarak yeniden düzenlendiği ergenlik döneminde daha yüksek olacaktır.
Dahası, bir sinapsın gücü, onun kalıcı mı olacağını yoksa elimine mi edileceğini belirleyen
faktördür. (Şekil 9-55D). Özgül olarak, etkin NMDA nörotransmisyonu ve çok
sayda AMPA reseptörü ile gerçekleştirilen “güçlü” sinapslar varlığını sürdürürken, az sayıda
AMPA reseptörü ile gerçekleştirilen “zayıf” sinapslar belki de eliminasyonun hedefi
olmaktadır (Figure 9-55D). Bu süreç, en kritik sinapsların sadece güçlendirilmesinden
ibaret olmayıp, aynı zamanda en sık ve en etkin kullanılan sinapsları koruyup, nadiren ve
verimsiz kullanılan sinapsları da elimine eden bir seçme işlemi olarak beyindeki devreleri
şekillendirir. Ancak, şizofrenide kritik sinapslar yeterince güçlendirilmiyorsa, elimine
Psikoz ve Şizofreni
313