Stahl’ın Temel Psikofarmakolojisi.compressed

Varsayumsal Olarak Duygu Durumu Ağlarını Düzenleyen Anahtar
Genler: Trimonoamin Nörotransmitter Sisteme Yaklaşım
ŞEKİL 11-63 Varsayımsal olarak duygu durumu ağlarını düzenleyen anahtar genler. Duygu durumu
ağlarını düzenleyen proteinleri kodlayan çeşitli anahtar genler burada gösterilmektedir. Bu genlerin çoğunun
trimonoaminerjik nörotransmitter sistemde birleşmesi, bu üç nörotransmitterin- serotonin, norepinefrin ve
dopamin- duygu durumu bozukluklarının hem belirtileri hem de tedavilerindeki rolünü desteklemektedir.
lemenin etkinliğini artırıp hasta tarafından hissedilen her bir bireysel manik belirtinin
azalmasına yol açabilir. Semptomla ilişkili beyin bölgelerinde monoaminlerin bu şekilde
etkilenmesi eğer başarılı olursa, manik belirtileri ortadan kaldırabilir ve manik bir epizodun
hafiflemesine yol açabilir (Şekil 11-58’den 11-62’nin sonuna kadar).
Öneğin, bir manik epizodun ana belirtileri yükselmiş, taşkın ya da sinirli duygu durumudur
(Şekil 11-58). Bu nedenle hastalar, bazı depresif hastalar tarafından hissedilen
sinirlilik ve disfori gibi artmış negatif duygulanımın bazı unsurlarına da sahip olabilirler
(Şekil 11-55). Depresif duygu durumunda olduğu gibi, bu gibi diğer duygu durumları da
varsayımsal olarak bu üç nörotransmitterin hepsinin düzenlemesiyle ve amigdala, ventromedial
prefrontal korteks ve orbitofrontal korteks gibi beyin bölgeleri ile bağlantılıdır
(Şekil 11-58).
Öte yandan, abartılı kendine saygı, kendini büyük görme, fikir uçuşmaları ve yarışan
düşünceler gibi belirtiler Bölüm 10’da ele alınan psikotik belirtiler ile ve böylece nükleus
akumbens gibi limbik bölgelerle bağlantılı olabilir. Risk alma ve baskılı konuşma zayıf
dürtü kontrolüyle ve bu yüzden belki de orbitofrontal korteks ile bağlantılı olabilir (Şekil
11-59). Manideki belirti gerçek insomnia değil, daha ziyade uyku için azalmış subjektif
bir ihtiyaç olmasına rağmen, manik bir epizodun bir belirtisi olarak uyku bozukluğu (Şekil
11-60), depresyonun bir belirtisi olan uyku bozukluğu ile aynı bölgelerin çoğu ile bağlantılı
olabilir (Şekil 11-48). Aynı şekilde, manik bir epizodun belirtileri olan dikkat dağınıklığı
ve konsantrasyon problemleri (Şekil 11-61) muhtemelen, majör depresif bir
epizoddaki konsantrasyon problemleri gibi yürütücü işlev bozukluğu ile ilgili aynı beyin
bölgeleri, yani dorsolateral prefrontal korteks ile ilişkilidir (Şekil 11-50). Manide artmış
amaca yönelik faaliyet ya da ajitasyon striatumla bağlantılı olabilir (Şekil 11-62).
506 Temel Psikofarmakoloji