HMP 83 Judas Priest

przebiegały nagrywki?
Filip Malinowski: Materiał nagrany i zrealizowany
został w tym samym miejscu i przez
tę samą osobę co w przypadku poprzednich
albumów - JR Studio, Jacek Gruszka. Z Jackiem
współpracujemy od samego początku,
mamy do niego pełne zaufanie w kwestiach
realizatorskich, bardzo dobrze rozumie w jakim
kierunku chcemy iść i jakie brzmienie
chcemy osiągnąć. Jeśli chodzi o sam proces
nagrywania, to jak zwykle trwał on stosunkowo
długo, na pewno dłużej niż byśmy
tego chcieli. Wynika to oczywiście z faktu, że
każdy z nas poza zespołem ma też inne obowiązki,
pracę itd. Dodatkowo studio nie znajduje
się w Krakowie, co również nie pozostaje
bez wpływu.
Zwykle nikt nie czyta tekstów
Monasterium wypełnia w naszym kraju niemal samodzielnie (czy raczej w towarzystwie,
które idzie policzyć na palcach u jednej ręki) dwie metalowe nisze naraz.
Pierwszą z tradycyjnym doomem i drugą z szeroko pojmowanym epic metalem.
Nie mam zielonego pojęcia z czego to wynika, ale Polskich muzyków te podgatunki
zdają się prawie wcale nie interesować i jest to co najmniej dziwne (i trochę
smutne). Ale przynajmniej na jakość nie możemy narzekać. Nasi Krakowianie
zdobyli szacunek undergroundu tak naprawdę na całym świecie, a kolejny krążek
pokazuje że są godni kredytu zaufania niczym biblijny sługa pomnażający talenty.
Oto bowiem czytając te słowa pewnie wiecie już, że po raz kolejny Monasterium
wydało album przebijający i tak już świetnego poprzednika! A ja już teraz,
pisząc to na kilka tygodni przed premierą "Cold are the Graves", nie mam wątpliwości
że przyszło mi rozmawiać z autorami jednego z najlepszych materiałów polskiej
sceny metalowej ostatnich lat. Być może zainteresuje Was więc lektura tej
rozmowy, w której panowie zechcieli opowiedzieć co nieco o swoim najmłodszym
dziecku.
HMP: Witam Panowie, na dzień dobry zacznę
oczywiście od komplementów. Być może
jeszcze nie czas na podobne komentarze,
ale pal sześć - mam nieodparte wrażenie, że
przygotowując się do tego wywiadu słucham
najlepszej płyty w historii Monasterium! Z
doświadczenia wiem, że muzycy zwykle podzielają
podobne zdania i są najbardziej dumni
ze swojego ostatniego dziecka. Jak jest
w Waszym przypadku?
Filip Malinowski: Cześć! Myślę, że cały zespół
zgodzi się, gdy powiem że jest to zdecydowanie
najbardziej dojrzały krążek w naszym
dorobku. Mówię tutaj zarówno o stronie
kompozycyjnej jak i brzmieniowej całego
albumu.
Michał Strzelecki: Tak, jest to zdecydowanie
nasz najlepszy materiał.
Trochę wiadomości natury kronikarskiej, dla
przyszłego autora biografii Monasterium -
chciałbym, żebyście opowiedzieli co nieco o
powstawaniu płyty. Zacznijmy od samego
procesu kompozycyjnego. Przede wszystkim
komu mam podziękować za "Cimmerię" i
"The Siege"?
Filip Malinowski: Podziękować myślę możesz
całemu zespołowi, gdyż większość kompozycji
powstaje na próbach, gdzie każdy ma
wpływ na finalną postać każdego numeru.
Zdarza się również, że jedna osoba przynosi
wstępne szkice kawałków, a następnie pracujemy
nad tym wspólnie. O ile pamięć mnie nie
myli, to większość riffów na "Cimmerię" przyniósł
Tomasz, natomiast na "The Siege", ja.
Teraz trochę o stronie technicznej. Nie dokopałem
się do informacji gdzie nagrywaliście
płytę i kto odpowiadał za produkcję. I proszę
oczywiście o rozszerzenie tematu - jak
Wiem że przywiązujecie dużą wagę do tekstów.
Niestety jesteśmy jeszcze kilka tygodni
przed premierą i nie mam możliwości sięgnięcia
do książeczki, więc proszę Was o drobne
streszczenie tematów które poruszyliście
na płycie - a przynajmniej wzmianki o tych,
które chcielibyście wyróżnić. (To, co zdołałem
sam z nich wyłowić, to przede wszystkim
motywy, których nie ukrywam że bardzo
mi brakuje w polskim metalu - tj. tematyka
fantasy. Jak przystało na epic metal, mamy
tu Lovecrafta, Howarda i Legendy Arturiańskie).
Michał Strzelecki: Oprócz tego co wspomniałeś
mamy popularne w heavy/doom metalu
tematy - śmierć, przemijanie, historia, religia,
które zwykle często się ze sobą przeplatają.
Lovecraft i Howard to takie pozycje obowiązkowe,
do których lubię wracać przy praktycznie
każdym wydawnictwie. Dzięki w
ogóle, że pytasz o teksty, zwykle nikt ich nie
czyta.
Trudno mi w to uwierzyć, bo dla mnie są po
prostu cholernie ciekawe! Tym bardziej, że
jak wspomniałem - polska scena (i tak dość
uboga w tradycyjny heavy metal) unika
wszelkiej "epickości" jak ognia. Jestem w
Muszę przyznać, że przy odsłuchu Waszych
poprzednich krążków zdarzało mi się na
chwilę rozproszyć. Kompozycje miewały incydentalne,
ale jednak dłużyzny. "Cold are
the Graves" skupia uwagę słuchacza od początku
do końca - jest bardzo równa i zwarta.
Tomasz Gurgul: Miło nam to słyszeć! Przy
okazji "Church Of Bones" docierało do nas
sporo głosów, że tamten album przewyższył
debiut, także jeśli nowy krążek utrzymuje taki
sam trend, to znaczy wszystko zmierza w dobrym
kierunku. Cieszę się też, że zwróciłeś
uwagę na równość materiału - zawsze nagrywamy
w studiu kilka utworów więcej aby potem
wybrać esencję i zamknąć całość w trzech
analogowych kwadransach.
Foto: Xaay
stanie policzyć na palcach u jednej ręki zespoły,
które sięgają po takie - bądź co bądź -
klasyczne inspiracje. Dobrze mają się jak
zwykle tematy "życiowe" czy diabeł, a motywy
"sword & sorcery" jakby nigdy do nas nie
dotarły. Macie pomysł z czego to może
wynikać?
Michał Strzelecki: Prawdę mówiąc nie wiem
i nigdy się nad tym nie zastanawiałem. Takie
granie chyba się po prostu u nas nie przyjęło.
Oczywiście jest kilka zespołów i grupa fanów
ale to za mało żeby mówić o jakiejkolwiek
"scenie".
Pozwolę sobie teraz na kilka pytań głównie
MONASTERIUM
13