HMP 83 Judas Priest

był po prostu moment, w którym stwierdziliśmy:
"tak, powinniśmy coś wspólnie zrobić. Dobrze
znamy ten kawałek, więc go zagrajmy". Poza tym,
gdy już gramy covery, to jest to zazwyczaj
punk rock. Ta, graliśmy też "I Love Livin' in
the City" od Fear.
Zawsze byliśmy zespołem, który kochasz albo nienawidzisz
Są ważnym elementem thrashowej sceny z Bay Area od prawie czterdziestu
lat, choć ich dyskografia nie jest szczególnie bogata, a zespół, z wyjątkiem
krótkiej reaktywacji w 2001 roku, przez dłuższy czas milczał. Ich lider, Sean Killian,
skupiał się w tym czasie na Machine Head, ale w końcu przyszedł czas, by
ponownie uruchomić maszynę znaną jako Vio-lence i w tym roku światło dzienne
ujrzała ich najnowsza EP-ka, na której słychać echo pierwszej płyty - "Let the
World Burn". Do współpracy zaproszono czołowych przedstawicieli gatunku, nie
powinny więc dziwić słowa Seana: "thrash to my". O podobieństwach z perkusistą,
Perrym, mrocznym wcieleniu uwidaczniającym się przy pisaniu tekstów, problemach
ludzi z nadmierną ufnością mediom i powodach, dla którego warto wybrać
mały, lokalny koncert od stadionowego opowiedział w naszej rozmowie.
HMP: Cześć, Sean!
Sean Killan: Cześć, co tam słychać?
Wszystko w porządku. Myślę, że możemy
zacząć. Pierwsza myśl, jaka przyszła mi do
głowy, gdy spojrzałam na okładkę nowej
EPki Vio-lence to dlaczego nie skontaktowaliście
się z ilustratorem Edem Repką na
potrzeby wznowienia waszej działalności?
Jego prace były ikoniczne nie tylko dla waszego
zespołu, ale też thrash metalu ogółem.
Jest możliwe, że odezwiemy się do Eda w
przyszłości, ale tym razem, gdy przeglądałem
Ostateczna grafika też jest w porządku,
więc był to równie dobry wybór. Wasz wielki
powrót zwiastował już wcześniej cover
"California Uber Alles" Dead Kennedys.
Da się to połączyć z faktem, że pochodzicie z
Bay Area, może chcieliście w ten sposób
pokazać, że kalifornijski thrash jest ciągle
żywy? Już wtedy wiedzieliście, że macie w
planach wrócić na scenę?
Zgadza się, mieliśmy w planach zagrać ten kawałek
na żywo na naszym "domowym" koncercie
w Oakland. Kiedy uderzył Covid i
wszystko zostało zamknięte, udało nam się
Od zawsze czuliście chyba więź z punk rockiem.
Jeśli o mnie chodzi, to zdecydowanie tak.
Jak dobrze wiadomo, Phil miał szansę zastąpić
Gary'ego Holta w Slayerze, ale nie
każdy jest świadomy, że Gary grał także z
Vio-lence. To było zaraz po waszym pierwszym
koncercie po powrocie w 2019 i nie
powinno dziwić, że na potrzeby tego wspólnego
wykonania wybrał "A Lesson in Violence"
(śmiech). To niesamowity gitarzysta i
wiem, że ty też cenisz Slayera, więc jak czułeś
się widząc go w akcji z twoim zespołem?
Nie chcieliście, by zagrał kawałek Vio-lence?
A może postrzegaliście ten występ jako
tribute dla waszej działalności ze strony
Exodusa.
Cóż, gdy graliśmy ten sobotni koncert, Saturday
Night Show, wszystko było zaplanowane.
Wykonaliśmy w całości "Eternal Nightmare",
zgodnie z ustaleniami. Później, gdy
nadchodził czas drugiego występu, Sunday
Matinee, pomyślałem: "zróbmy coś dla zabawy,
trochę tu namieszajmy". Porozmawiałem więc z
Garym i stwierdził "o, tak, będę zachwycony mogąc
tam z wami zagrać!". Akurat zarówno my,
jak i on, przebywaliśmy w tym samym mieście
i udało nam się przećwiczyć "A Lesson in
Violence". Możliwość wystąpienia z Garym
na jednej scenie była świetnym przeżyciem,
jak dla mnie jest legendą! Tej nocy zagraliśmy
też kilka kawałków Torque, bo napisałem
"Breed Like Rats", "Shooter" i "Again" specjalnie
dla nich (wszystkie pochodzą z pierwszej
EP Vio-lence - przyp. red.). Udało nam się też
zaprosić na scenę Marka Hernandeza z Torque
i zagrać razem dwa numery, więc wiesz,
tamta noc była dość szaloną mieszanką
(śmiech).
32
prace Emre (Sahina), który wykonał dla nas
projekt, na jego profilu na Instagramie, zachwyciło
mnie, jak używa dioram. Jeśli bliżej
przyjrzysz się tej okładce, tak, jakbyś oglądała
ją na wielkim ekranie telewizora czy też oglądając
nasze lyrics video, dostrzeżesz elementy
tła, które są częścią dioramy. To był nasz pomysł
- chcieliśmy, by patrząc na okładkę, można
było dostrzec pod różnym kątem elementy
tej samej dioramy. Dzięki temu mogliśmy
też użyć tego projektu w różnych formatach
na potrzeby plakatów i innych rzeczy. Poza
tym, wydaje mi się, że Ed Repka jest teraz poza
naszym budżetem...
VIO-LENCE
Foto: Gene Ambo
napisać dwa numery: "Flesh From Bone" i
"Screaming Always". Chcieliśmy jakiejś szybkiej
przerwy od komponowania, ale Phil
(Demmel) ciągle nas męczył, że powinniśmy
wrzucić coś na YouTube czy inny portal. Skoro
i tak mieliśmy zamiar zrobić cover na potrzeby
koncertu, postanowiliśmy, że go nagramy.
Nagrania odbyły się w naszym studio, w
którym mamy też próby, a później Christian
(Olde-Wolbers) wziął się do roboty. Wiesz,
jest obeznany w ProToolsie, zabrał ścieżki do
domu i sam zrobił w całości master i mix.
Później nagraliśmy teledysk w barze Phila,
który był wtedy zamknięty przez Covid. To
Wracając jeszcze na chwilę do Exodusa i
"Eternal Nightmare", zawsze zastanawiało
mnie czy sekcja otwierająca tytułowy utwór
była zainspirowana wczesnym kawałkem
Exodusa, "Die by his hand", użytym też później
w "Creeping Death" Metalliki. Ten riff
jest bardzo podobny, do tego oboje reprezentujecie
thrash z Bay Area, ale może to niezamierzone?
Phil napisał ten kawałek zanim dołączyłem
do zespołu. Z moim udziałem powstały "Bodies
on Bodies", "Phobophobia" i "Serial Killer",
ale "Eternal Nightmare" był już wcześniej gotowy.
Co zabawne, słyszałem go już wcześniej
w wykonaniu Vio-lence, gdy w zespole wciąż
był Jerry. Ale wracając, tak, myślę, że to mogła
być inspiracja, na grę Phila bardzo wpływały
takie rzeczy.
Pamiętam też, że nagraliście kilka koncertów,
na których graliście w całości "Eternal
Nightmare", na potrzeby DVD. Jestem
ciekawa, czy musieliście odświeżyć niektóre
z tych kawałków, nauczyć się ich na nowo,
bo od dawna ich nie dotykaliście? Do tego
był to chyba pierwszy raz, gdy zagraliście tę
płytę od początku do końca. Jak czuliście się
wracając do niej po 30 latach, czułeś, że gdyby
powstała dzisiaj, zrobiłbyś coś inaczej?