HMP 83 Judas Priest

HMP: Dekada to kawał czasu, co spowodowało,
że zamilkliście na tak długo?
Art: Milczeliśmy w sensie działalności wydawniczej,
ale nie muzycznej, bo graliśmy sporo
koncertów.
Sewko: Zmiany w składzie. To zazwyczaj w
zespołach naszego kalibru jest poważny problem.
Wydaliśmy poprzedni materiał w 2012
roku i doszedł Artur, najpierw się wdrażał,
graliśmy koncerty. Następnie zaczęliśmy tworzyć
nowy materiał, zaczęliśmy go nagrywać i
znowu skład się zmienił. Chcieliśmy mieć
Naturalnie mocno nad tym pracowaliśmy
Od wydania ich poprzedniego wydawnictwa
EP-ki "Macabre Tales" minęła dekada.
Niemniej jak ktoś myślał - tak jak ja - że
Snake Eyes odpuściło sobie to, był w błędzie.
Zespół koncertował, szukał nowych
muzyków, tworzył materiał na "No One
Left To Die". Album ciekawy, z dobrą muzyką
i pomysłami, utrzymanymi w konwencji
thrash metalu, ale z akcentami innych
stylów. Z łatwością udowadnia, że warto
było na niego czekać. Jednak za nim po
niego sięgniecie, aby się przekonać, poczytajcie
wywiad przeprowadzony z gitarzystami
formacji Artem i Sewko.
Przez taki okres można zmienić swoje życie
wręcz o sto osiemdziesiąt stopni...
Sewko: W pierwszym okresie, po poprzednim
materiale, to był dobry czas: koncerty i nowe
kawałki. Później, jak już wspomniałem, borykaliśmy
się ze zmianami, ale też nadal nagrywaliśmy.
To wszystko oczywiście mogło trwać
krócej, bo niektórzy płyty nagrywają w tydzień,
dwa, a nie 7 lat, ale każdy z nas ma życie
pozazespołowe, na które składają się m.in.
narodziny dzieci, przeprowadzki, operacje,
ciężkie nastroje itp. Życie niektórych zmieniło
się o 90 stopni.
Art: Tworzyliśmy kawałki, które można teraz
posłuchać na płycie "No One Left To Die".
Potem był etap nagrywania partii wszystkich
instrumentów - najpierw perkusja potem gitary,
bas i wokale. Dave Bro, nasz wieloletni
pałker, rozstał się z nami zaraz po sesji nagraniowej
i to nas trochę przybiło i spowolniło...
Tak, więc nie musieliście specjalnie wracać
do tworzenia, grania i ogólnie muzykowania?
Art: Tak naprawdę cały czas graliśmy, pomimo
trudności ze składem, które zaczęły się po
odejściu Dave'a. Mieliśmy w pewnym momencie
do wyboru: albo skupić się na nagrywaniu
albo znaleźć nowego bębniarza. Postawiliśmy
na drugą opcję, żeby nie wypaść z
To Die" jest na tyle dobre, że skupiłem się
całkowicie na nim. Muzyka zawarta na tym
albumie bardzo kojarzy mi się z Testament.
Podobnie jak oni nawiązujecie do tradycyjnego
amerykańskiego thrash metalu, ale nadaliście
mu współczesne brzmienie. Poza
tym chętnie wykorzystujecie death metalowe
akcenty...
Sewko: Dzięki za tę opinię. Testament to
wielki zespół i przede wszystkim zbyt mało
doceniany. Tak naprawdę kroczący swoją
ścieżką, z której niejednokrotnie spadały takie
zespoły jak Metallica czy Megadeth, o Anthrax
nie wspominając… To, że kojarzymy się
Tobie z nimi to dla nas pozytywna opinia, ale
tak na serio, nie jest to jakaś najważniejsza
grupa dla naszego zespołu. Wszyscy znamy
Testament, słuchamy, ale nigdy nie stawialiśmy
ich sobie za wzór. Jeżeli chodzi o death
metal, to jest on jak najbardziej w kręgu naszych
zainteresowań muzycznych i to, że możesz
go usłyszeć na płycie, wynika z tego, że
go sami słuchamy.
Art: Mnie zawsze kręciło mieszanie różnych
stylów metalowego grania, jest to też wypadkowa
naszych upodobań, które są zawsze indywidualną
sprawą każdego człowieka grającego
w zespole, dzięki temu jest większa szansa
na tworzenie ciekawych rzeczy. Jednak jakieś
charakterystyczne elementy thrash metalu
muszą się pojawiać, inaczej nie bylibyśmy
do tego nurtu zaliczani.
komplet, żeby grać koncerty, więc płyta musiała
czekać. W końcu się udało.
80 SNAKE EYES
Foto: Paweł Olewniczak
obiegu, a zarazem ogrywać dzięki temu nowy
wówczas materiał. W międzyczasie okazało
się, że z nowym perkusistą, z którym zresztą
zagraliśmy kilka imprez, nie do końca się dogadujemy,
a na dodatek musieliśmy też pożegnać
się ze Świrem, wokalistą znanym z poprzednich
wydawnictw Snake Eyes. Dopiero
pozyskanie Oskara za perkusją oraz Marty na
wokalu zakończyło nasze kłopoty personalne,
jednocześnie dodało nam energii i pozytywnego
kopa w tyłek. (śmiech)
Sewko: Nie wróciliśmy, bo nie przerwaliśmy
tej zabawy. Oczywiście z perspektywy osoby,
która nie słyszy nowej płyty ani nie spotykamy
się na koncertach, to "nas nie było", ale
tak naprawdę nie było żadnej przerwy w działalności
zespołu.
Niestety nie pamiętam waszych dwóch pierwszych
wydawnictw. Jednak "No One Left
Oprócz inspiracji Testamentem, można Waszą
muzykę zestawić z dokonaniami Overkill,
Voivod, Forbidden. Wspomniane przez
Was Metallica, Megadeth, Anthrax itd...
Ogólnie amerykański thrash. Co Was w nim
ekscytuje?
Sewko: Nie mogę stwierdzić, że jesteśmy fascynatami
amerykańskiego thrashu. Oczywiście
lubimy te bandy, ten sposób grania i tę
scenę, ale wpływ na nas ma znacznie więcej
odmian, nie tylko metalu, ale i ogólnie muzyki.
Każdy z nas słucha czegoś innego, spotykamy
się muzycznie w miejscu, które możesz
usłyszeć na płycie. Bywa i tak, że możemy być
pod wpływem czegoś zupełnie innego, ale próbując
tę inspirację wyrazić na swój sposób, wychodzi
coś, co mógłbym porównać do głuchego
telefonu. Na przykładzie: słuchasz Slayera
i jarasz się nim przeokrutnie, bierzesz gitarę
do ręki, gracie razem z zespołem, a ktoś słyszy
to i mówi, że kojarzy mu się z Sodom. Tak
naprawdę to jest dobre.
Jak już wspomniałem nie jest Wam obcy
death metal...
Sewko: Absolutnie. Po pierwsze nie ma się co
zamykać w jedną szufladkę. Po drugie, każdy
gatunek i w każdej odmianie oferuje coś innego.
Coś, co może Cię chwycić. Jest mnóstwo
death metalowych zespołów, które są rewelacyjne
i wiele z nich nie wyzbywa się naleciałości
thrashowych. My sobie pozwalamy na
to, na co mamy ochotę, więc trochę heavy metalu
też można usłyszeć na najnowszej płycie.
Art: Ja bardzo lubię szwedzki melodic death
metal i lubię czasem wejść w takie klimaty,
gdzie growlowany wokal dodaje takiej death
metalowej przyprawy do naszych kawałków.
Mam taką teorię/obserwację. Młodzi muzycy
obojętnie jaki odłam thrash metalu preferują,
to maja takie zdolności, że w dowolnej
chwili potrafią zespolić je w całość, jednocześnie
łącząc ze sobą charakterystyczne ele-