HMP 83 Judas Priest

Sprzątam w restauracji, a nie w hotelu!
Wiadomo, że Udo Dirkschneider jest niekwestionowaną legendą inspirującą
całe pokolenia heavy metalowców. A kto inspirował Udo Dirkschneidera?
Okazuje się, że bardzo niewielu. Jak sam w niniejszym wywiadzie wspomina, zasłuchiwał
się zawsze w rozmaitej muzyce, natomiast nie czuł się fanatycznym fanem
żadnego wybranego zespołu. Rozstrzał jego muzycznych upodobań jest na
tyle szeroki, a na nowym albumie "My Way" możemy usłyszeć interpretacje utworów
tak odległych od heavy metalu, że nasz siedemdziesięcioletni bohater wybrał
do jego promocji całkiem nowy szyld.
HMP: Tematem spotkania jest "My Way",
powiedz więc proszę, jak z Twojej perspektywy
wyglądała geneza powstania tej płyty.
Udo Dirkschneider: "My Way" to album z
coverami. Nie był planowany. Mieliśmy sporo
wolnego czasu. Akurat byłem w studiu z jakiegoś
kompletnie innego powodu i przy okazji
zaśpiewałem sobie "Faith Healer" z repertuaru
Alexa Harvey'a. Wyszło całkiem fajnie.
Producent zagadał - jakich utworów najbardziej
lubię słuchać z lat 60., 70. i 80.? Postanowiłem
sporządzić listę. Doprowadziło nas
to do rozpoczęcia prac nad kolejnymi coverami,
co z kolei rozwinęło się w cały album. Wysłaliśmy
labelowi kilka utworów z zapytaniem,
czy byłby zainteresowany wydaniem tego
typu płyty. Odpowiedzieli: "pewnie, czemu
Wszyscy wiedzą, że zawsze postępujesz i
śpiewasz po swojemu. Dlaczego potrzebowałeś
tym razem podkreślić to w tytule?
Zauważ, że "My Way" celowo nie jest albumem
U.D.O., tylko moim solowym. Zawiera
te kawałki, których całe życie sam słuchałem.
W ograniczonym stopniu wpłynęły one na
styl muzyki moich dotychczasowych zespołów
(lub wcale), ale szczerze je lubiłem. Pracując
nad "My Way" nie usiłowałem zachować spójności
z dźwiękami, z którymi byłem dotychczas
kojarzony, tylko poszedłem samodzielną,
odrębną drogą.
Zdarzyło Ci się kiedykolwiek zrobić lub zaśpiewać
coś wbrew sobie?
Nie. Myślę, że przez całe życie wszystkie moje
przyp. red.). Nieco wcześniej, przez trzy lata
często nasze koncerty wieńczyło outro "My
Way". Żegnaliśmy się z publicznością właśnie
przy jego podkładzie. Chcieliśmy zamieścić je
również na DVD "Live In Bulgaria" wraz z
grafikami nawiązującymi do całej mojej kariery,
ale nie dostaliśmy na to zgody prawników
(chodzi o prawa autorskie Franka Sinatry).
Wobec tego zrobiłem własną wersję owego
utworu na płycie z coverami. W okresie miksowania
albumu, kiedy jeszcze modyfikowaliśmy
rozmaite detale, podjąłem decyzję, że
"My Way" najlepiej pasuje na tytuł całości.
Przyjrzyjmy się temu zestawowi bliżej.
Zacznę może od tego, że oprócz tych coverów,
które ostatecznie weszły na płytę, zaśpiewałem
również The Beatles "I'm Down", ale
uznaliśmy, że 17 utworów wystarczy, dlatego
odpuściliśmy go.
Wydaje się, że nie mniej rewolucyjnym rockowym
zespołem niż The Beatles było Led
Zeppelin. Zaśpiewałeś tym razem ich "Rock
And Roll". W jakich okolicznościach zetknąłeś
się z Zeppelinami po raz pierwszy w
życiu?
Usłyszałem "Rock And Roll" tuż po tym, kiedy
ukazał się na płycie z czterema symbolami na
okładce, ale nigdy nie czułem się fanem Led
Zeppelin. Tylko ze dwie lub trzy ich kawałki
były dla mnie interesujące, przy czym akurat
"Rock And Roll" uwielbiam.
Skoro nie czułeś się fanem Led Zeppelin, to
może na przełomie lat 60. I 70. wolałeś np.
Deep Purple lub coś innego?
Wiesz co, słuchałem wtedy rozmaitych zespołów,
takich jak Deep Purple, Queen, Black
Sabbath, Ten Years After, Jimmy Hendrix.
Nieco później też Iron Maiden, AC/DC...
długo by wymieniać, ale rzecz w tym, że nie
byłem fanatycznym fanem żadnej jednej kapeli,
tylko lubiłem wiele różnych.
Zdaje się, że płyta "My Way" rozpoczyna
się elektronicznymi dźwiękami. Czy kręciła
Cię kiedyś muzyka elektroniczna?
A to tylko dlatego, że oryginalna wersja utworu
Alexa Harvey'a "Faith Healer" również w
ten sposób się rozpoczynała. Zachowaliśmy
ten motyw. Później już jest zdecydowanie ciężej.
Gdy byłem młody, lubiłem chodzić z
przyjaciółmi potańczyć (śmiech). "Faith Healer"
grano niemal wszędzie, w każdej maści
klubie. Była to tak popularna piosenka, że
często mi towarzyszyła, dlatego koniecznie
musiała znaleźć się na "My Way". Pewnego
razu widziałem koncert Alexa w Niemczech,
było fantastycznie.
nie?". Spodobała im się jakość nagrań oraz
fakt, że nie próbowałem naśladować oryginalnych
wykonawców, tylko śpiewałem po swojemu,
z zachowaniem własnego charakteru. Cóż
mogę dodać, tak powstało "My Way".
Czy nagrywałeś "My Way" w tym samym
czasie co Twój najnowszy album z premierowym
materiałem "Game Over"?
Nie, później.
16 UDO DIRKSCHNEIDER
Foto: Eddi Bachmann
działania pozostawały zgodne z moją wolą.
Utwór tytułowy "My Way" został oryginalnie
skomponowany przez Franka Sinatrę.
Jest to dobry przykład tego, o czym przed
chwilą powiedziałeś, bo przecież Frank Sinatra
nijak ma się do heavy metalu.
Zgadza się. Kawałek "My Way" wykonywaliśmy
już wcześniej, a mianowicie podczas rejestracji
DVD "Live In Bulgaria 2020"... Nie,
nie, tam było coś innego ("Stillness Of Time" -
A co mógłbyś powiedzieć o niemieckim
Scorpions? Zaśpiewałeś ich "He's A Woman,
She's A Man". Wydaje mi się, że już
zbyt wiele razy metalowe zespoły to coverowały,
podczas gdy repertuar Scorpions jest
szalenie bogaty.
Nie wiem, nie słyszałem innych wersji
(śmiech). "He's A Woman, She's A Man"
pochodzi z ich pierwszej lub drugiej płyty
(piątej: "Taken By Force", 1977 - przyp. red.).
To mój ulubiony kawałek Scorpions.
Może podczas Twojej sesji było jeszcze zbyt
wcześnie, ale na pewno zaskoczyłbyś wszystkich,
gdybyś spróbował coś z ich najnowszego
dzieła "Rock Believer" (2022). Scorpions