De Wens der Eeuwen door Ellen White

Zo moeten ook onze karakters gebouwd worden “tot een woonstede Gods in de Geest”. En wij moeten
alles maken “naar het voorbeeld”, naar Hem Die “voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft
nagelaten, opdat gij in Zijn voetstappen zoudt treden”.
De woorden van Christus leren ons, dat we onszelf moeten zien als onscheidbaar verbonden met onze
Vader in de hemelen. In welke positie we ook zijn, we zijn afhankelijk van God, Die ieders lot in Zijn
handen houdt. Hij heeft ons ons werk aangewezen en heeft ons talenten geschonken en middelen om
dat werk te verrichten. Zolang wij ons onderwerpen willen aan God en vertrouwen op Zijn kracht en
wijsheid, zullen we op veilige paden geleid worden, om het ons toegedachte aandeel in Zijn grote plan
te vervullen. Maar degene die vertrouwt op eigen wijsheid en kracht, scheidt zichzelf van God af. In
plaats van met Christus samen te werken, brengt hij het plan van de vijand van God en mensen ten
uitvoer.
De Heiland vervolgde: “Want wat Deze (de Vader) doet, dat doet ook de Zoon evenzo... Want gelijk
de Vader de doden opwekt en doet leven, zo doet ook de Zoon leven wie Hij wil”.22 De Sadduceeën
geloofden, dat er geen opstanding des vlezes is; maar Jezus deelt hun mee, dat één van de belangrijkste
werken van Zijn Vader het opwekken van de doden is, en dat Hijzelf de kracht heeft om hetzelfde
werk te doen. “De ure komt en is nu, dat de doden naar de stem van de Zoon van God zullen horen, en
die haar horen, zullen leven.” De Farizeeën geloofden in de opstanding van de doden. Christus
verklaart, dat op datzelfde ogenblik de kracht die leven geeft aan de doden, onder hen is, en dat zij de
openbaring daarvan zullen aanschouwen. Het is diezelfde opwekkingskracht die leven geeft aan de
ziel die dood is door “overtredingen en zonden”.24 Die geest des levens in Christus Jezus, “de kracht
Zijner opstanding”, maakt de mens “vrij... van de wet der zonde en des doods”. De heerschappij van
de boze is verbroken, en door het geloof wordt de ziel voor zonde bewaard. Hij die zijn hart openstelt
voor de Geest van Christus, krijgt deel aan die geweldige kracht die zijn lichaam uit het graf zal doen
herrijzen.
De nederige Man van Nazareth doet Zijn ware adel gelden. Hij rijst uit boven het mensdom, werpt de
schijn van zonde en schande van Zich af, en staat daar geopenbaard, de Ene aan Wie de engelen eer
be-wijzen, de Zoon van God, één met de Schepper van het heelal. Zijn toehoorders zijn met stomheid
geslagen. Niemand heeft ooit zulke woorden gesproken als Hij, of zich met zulk een koninklijke
majesteit gedragen. Wat Hij zegt, is helder en duidelijk, en geeft een volledige verklaring van Zijn
zending en de plicht der wereld. “Want ook de Vader oordeelt niemand, maar heeft het gehele oordeel
aan de Zoon gegeven, opdat allen de Zoon eren gelijk zij de Vader eren. Wie de Zoon niet eert, eert
ook de Vader niet, Die Hem gezonden heeft... Want gelijk de Vader leven heeft in Zichzelf, heeft Hij
ook de Zoon gegeven, leven te hebben in Zichzelf. En Hij heeft Hem macht gegeven om gericht te
houden, omdat Hij de Zoon des mensen is.”
De priesters en oversten hadden zichzelf aangesteld als rechters om het werk van Christus te
veroordelen, maar Hij verklaarde Zelf hun Rechter te zijn en de Rechter van de gehele wereld. De
wereld is aan Christus opgedragen, en door Hem is iedere zegening van God tot het gevallen
mensengeslacht gekomen. Hij was zowel vóór als na Zijn menswording de Verlosser. Zodra er zonde
ontstond, was er een Heiland. Hij heeft licht en leven gegeven aan allen, en naar de mate van het licht
dat gegeven is, zal ieder geoordeeld worden. En Hij Die het licht gegeven heeft, Hij die de ziel met de
124