De Wens der Eeuwen door Ellen White

Jezus voegde eraan toe: “Evenwel, verheugt u niet hierover, dat de geesten zich aan u onderwerpen,
maar verheugt u, dat uw namen staan opgetekend in de hemelen”. Verheugt u niet over het bezit van
macht, opdat u niet uw afhankelijkheid van God uit het oog verliest. Wees voorzichtig, dat u niet
zelfgenoegzaam wordt en in eigen kracht gaat werken, en niet in de geest en kracht van uw Meester.
Het “ik” staat altijd klaar om het zich als een verdienste aan te rekenen, wanneer het werk enige mate
van succes heeft. Het “ik” wordt gevleid en verhoogd, en op de geest van anderen wordt niet de indruk
gemaakt dat God alles in allen is. De apostel Paulus zegt: “Als ik zwak ben, dan ben ik machtig”.
Wanneer wij onze zwakheid beseffen, dan leren we afhankelijk te zijn van een macht die niet in onszelf
is. Niets kan zulk een sterke invloed op het hart krijgen als een voortdurend gevoel van onze
verantwoordelijkheid tegenover God. Niets raakt zo volledig de diepste motieven van ons gedrag als
een besef van de vergevende liefde van Christus. Wij moeten in aanraking komen met God, dan zullen
wij doordrenkt worden van Zijn Heilige Geest, dat ons in staat stelt in contact te komen met onze
medemensen. Verheug u er dan over, dat u door Christus verbonden zijt met God, leden van het
hemelse gezin. Wanneer u hoger ziet dan uzelf, zult u voortdurend de zwakheid van de mens beseffen.
Hoe minder u het “ik” koestert, des te duidelijker en vollediger zal uw begrip van de uitmuntendheid
van uw Heiland worden. Hoe nader u uzelf verbindt met de bron van licht en kracht, des te groter licht
zal over u uitgestort worden en des te grotere kracht zult u hebben om voor God te werken. Verheugt
u, dat u één bent met God, één met Christus, en met het gehele gezin des hemels.
Terwijl de zeventig luisterden naar de woorden van Christus, gaf de Heilige Geest hun harten
indrukken van levende werkelijkheid en schreef de waarheid op de tafelen van hun ziel. Hoewel
menigten hen omringden, waren zij als het ware ingesloten met God.
Jezus wist, dat zij de bezieling van dat uur hadden aangegrepen, en “Hij verblijdde Zich door de Heilige
Geest en zeide: Ik dank U, Vader, Heer des hemels en der aarde, dat Gij deze dingen voor wijzen en
verstandigen verborgen hebt, doch aan kinderkens geopenbaard. Ja, Vader, want zo is het een
welbehagen geweest voor U. Alle dingen zijn Mij overgegeven door Mijn Vader, en niemand weet
wie de Zoon is dan de Vader, en wie de Vader is dan de Zoon en wie de Zoon het wil openbaren”.
De geëerde mensen der wereld, de zogenaamde grote en wijze mensen, met al hun wijsheid waarop ze
prat gaan, konden het karakter van Christus niet begrijpen. Zij beoordeelden Hem naar de uiterlijke
schijn, naar de vernedering die Hem als menselijk wezen ten deel viel. Maar aan vissers en tollenaars
werd het gegeven de Onzichtbare te zien. Zelfs de discipelen slaagden er niet in alles te begrijpen wat
Jezus hun wilde openbaren; maar van tijd tot tijd, wanneer ze zich overgaven aan de macht van de
Heilige Geest, werd hun geest verlicht. Zij beseften dat de machtige God, gekleed in de mantel der
menselijke natuur, onder hen was. Jezus verheugde Zich erover, dat, ofschoon deze kennis niet in het
bezit was van de wijzen en verstandigen, ze geopenbaard was aan deze nederige mensen.
Dikwijls waren zij, wanneer Hij de Geschriften van het Oude Testament hun voor ogen stelde en
aantoonde hoe die van toepassing waren op Hemzelf en Zijn verzoeningswerk, gewekt door Zijn Geest
en tot een hemelse atmosfeer verheven. Van de geestelijke waarheden die waren uitgesproken door de
profeten, hadden zij een helderder begrip dan de oorspronkelijke schrijvers van die boeken zelf hadden
bezeten. Voortaan zouden zij de Geschriften van het Oude Testament niet meer lezen als de
leerstellingen van de schriftgeleerden en Farizeeën, niet meer als uitspraken van wijze mannen die nu
318