De Wens der Eeuwen door Ellen White

geween en veel geklaag: Rachel, wenend om haar kinderen, weigert zich te laten troosten, omdat zij
niet meer zijn”.
Deze ramp hadden de Joden over zichzelf gebracht. Wanneer ze in getrouwheid en nederigheid voor
God gewandeld zouden hebben, zou Hij op een opmerkelijke wijze de wraak van de koning
onschadelijk voor hen hebben gemaakt. Maar zij hadden zich door hun zonden van God afgescheiden
en ze hadden de Heilige Geest, Die hun enig schild was, verworpen. Zij hadden de Schriften niet
bestudeerd met een verlangen zich te voegen naar de wil van God. Zij hadden gezocht naar profetieën
die zó konden worden uitgelegd, dat zij erdoor werden verhoogd en die aantoonden hoe God alle
andere volken verachtte. Vol trots pochten zij erop, dat de Messias zou komen als een koning die zijn
vijanden zou overwinnen en de heidenen in zijn toorn zou vertreden. Zo hadden zij de haat van hun
overheersers opgewekt. Door hun verkeerde voorstelling van de zending van Christus probeerde Satan
de vernietiging van de Heiland tot stand te brengen, maar in plaats daarvan kwam deze op hun eigen
hoofden neer.
Deze wrede daad was een van de laatste dingen die de regering van Herodes versomberden. Spoedig
na het vermoorden van de onschuldigen was hijzelf gedwongen zich gewonnen te geven aan de
bestemming die niemand kan keren. Hij stierf een vreselijke dood.
Jozef, die nog steeds in Egypte vertoefde, kreeg nu bevel van de engel des Heren om naar het land
Israël terug te keren. Daar hij Jezus beschouwde als de erfgenaam van de troon van David, wilde Jozef
zich in Bethlehem vestigen, maar toen hij vernam dat Archilaüs in Judea regeerde in plaats van zijn
vader, vreesde hij dat de plannen die de vader tegen Christus had gesmeed, door de zoon ten uitvoer
zouden worden gebracht. Van alle zonen van Herodes leek Archilaüs het meest op hem in karakter.
Zijn opvolging op de troon was reeds getekend door een opstand in Jeruzalem en door het doden van
duizenden Joden door de Romeinse lijfwacht.
Weer werd Jozef de weg gewezen naar een veilige plaats. Hij keerde terug naar Nazareth, zijn vroegere
woonplaats, en hier verbleef Jezus bijna dertig jaar lang, “opdat in vervulling zou gaan hetgeen door
de profeten gesproken is, dat Hij Nazoreeër zou heten”.Galilea werd bestuurd door een zoon van
Herodes, maar er woonden veel meer vreemdelingen dan in Judea. Daardoor bestond er minder
belangstelling voor zaken die in het bijzonder de Joden betrofffen, en de aanspraken van Jezus zouden
daar waarschijnlijk minder de jaloezie van de machthebbers opwekken.
Zo was de ontvangst die de Heiland ten deel viel, toen Hij naar de aarde kwam. Het scheen dat er geen
plaats voor rust of veiligheid was voor de Verlosser als klein kind. God kon Zijn geliefde Zoon niet
aan de mensen toevertrouwen, zelfs niet terwijl Hij bezig was met het verrichten van Zijn werk tot hun
verlossing. Hij gaf aan engelen de opdracht bij Jezus te blijven en Hem te beschermen, totdat Hij Zijn
werk op aarde ten einde zou hebben gebracht, en,zou sterven door de hand van hen voor wier redding
Hij was gekomen.
29