De Wens der Eeuwen door Ellen White

en werken openbaarden Zijn karakter. Allen wier harten openstonden voor het goddelijk licht, zouden
in Hem herkennen “de Eniggeborene des Vaders, vol van genade en waarheid”.
Het vooroordeel van de Farizeeën lag dieper dan hun vragen te kennen gaven; het had zijn wortel in
de verdorvenheid van hun hart. Ieder woord en iedere daad van Jezus wekte tegenstand in hen op; want
de geest die zij koesterden, kon in Hem niets vinden wat daarmede in overeenstemming was. “Niemand
kan tot Mij komen, tenzij de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke, en Ik zal hem opwekken ten
jongsten dage. Er is geschreven in de profeten: En zij zullen allen door God geleerd zijn. Een ieder die
het van de Vader gehoord en geleerd heeft, komt tot Mij”.24 Niemand zal ooit tot Christus komen,
behalve zij die gehoor geven aan het trekken van de liefde des Vaders. Maar God trekt alle harten tot
Zich, en slechts zij die hieraan geen gehoor geven, zullen weigeren tot Christus te komen.
Met de woorden: “Zij zullen allen door God geleerd zijn”, doelde Jezus op de profetie van Jesaja: “A1
uw zonen zullen leerlingen des Heren zijn, en het heil uwer zonen zal groot zijn”. Deze tekst pasten
de Joden op zichzelf toe. Zij pochten erop, dat God hun leraar was. Maar Jezus toonde aan, hoe ijdel
deze bewering was; want Hij zei: “Een ieder die het van de Vader gehoord en geleerd heeft, komt tot
Mij”. Slechts door Christus konden zij kennis van Zijn heerlijkheid ontvangen. De mensen konden de
aanblik van Zijn heerlijkheid niet verdragen. Zij, die van God geleerd hadden, hadden geluisterd naar
de stem van Zijn Zoon, en in Jezus van Nazareth zouden ze Hem herkennen Die door middel van de
natuur en de openbaring de Vader geopenbaard heeft.
“Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie gelooft, heeft eeuwig leven”. Door middel van de geliefde
Johannes, die naar deze woorden luisterde, verklaarde de Heilige Geest aan de gemeenten: “En dit is
het getuigenis: God heeft ons eeuwig leven gegeven, en dit leven is in Zijn Zoon. Wie de Zoon heeft,
heeft het leven”. En Jezus zei: “Ik zal hem opwekken ten jongsten dage”. Christus werd één vlees met
ons, opdat wij één in geest zouden kunnen worden met Hem. Krachtens deze verbintenis zullen wij uit
het graf verrijzenniet enkel als een openbaring van de macht van Christus maar omdat, door het geloof,
Zijn leven het onze is geworden. Zij die Christus zien in Zijn ware karakter en Hem ontvangen in hun
hart, hebben het eeuwige leven. Door de Geest woont Christus in ons en de Geest van God, Die wij
ontvangen in ons hart door het geloof, is het begin van het eeuwige leven.
De mensen hadden tot Jezus gesproken over het manna dat hun vaderen in de woestijn gegeten hadden,
alsof het verschaffen van voedsel een groter wonder was dan het wonder dat Jezus verricht had; maar
Hij liet zien, hoe gering die gave was vergeleken met de zegeningen die Hij door Zijn komst bracht.
Het manna kon slechts dit aardse bestaan in stand houden; het verhinderde niet, dat de dood nader
kwam en verzekerde ook geen onsterfelijkheid; maar het brood des hemels zou de ziel voeden en
eeuwig leven schenken. De Heiland zei: “Ik ben het brood des levens. Uw vaderen hebben in de
woestijn het manna gegeten en zij zijn gestorven; dit is het brood dat uit de hemel nederdaalt, opdat
wie ervan eet, niet sterve. Ik ben het levende brood, dat uit de hemel nedergedaald is. Indien iemand
van dit brood eet, hij zal in eeuwigheid leven”.31 Aan deze beeldspraak voegt Christus nog een andere
toe. Slechts door te sterven kon Hij de mensen het leven schenken, en in de woorden die nu volgen,
wijst Hij op Zijn dood als het middel tot redding. Hij zegt: “Het brood, dat Ik geven zal, is Mijn vlees,
voor het leven der wereld”.
246