De Wens der Eeuwen door Ellen White

wegzinken in de liefde voor genoegens. Maar Christus zegt: “Zie, Ik kom als een dief”. Op hetzelfde
ogenblik waarop de wereld spottend vraagt: “Waar is de belofte van Zijn komst?” gaan de tekenen in
vervulling. Terwijl zij uitroepen: “Het is (alles) vrede en rust”, nadert een plotseling verderf. Wanneer
de spotter, de mens die de waarheid verwerpt, aanmatigend is geworden, wanneer de vaardigheid van
het werk in de verschillende branches om geld te verzamelen voortgaat zonder zich aan beginselen te
houden, wanneer de onderzoeker ijverig zoekt naar kennis van alles behalve van zijn Bijbel, dan komt
Christus als een dief.
Alles in de wereld is in beroering. De tekenen der tijden zijn dreigend. Ophanden zijnde gebeurtenissen
werpen hun schaduwen voor zich uit. De Geest van God trekt Zich terug van de aarde, en de ene ramp
volgt de andere ter zee en te land. Er zijn stormen, aardbevingen, branden, overstromingen en moorden,
de een al erger dan de andere. Wie kan de toekomst lezen? Waar is zekerheid? Niets dat menselijk of
aards is, is zeker. Schielijk scharen de mensen zich onder de banier die zij gekozen hebben. Rusteloos
wachten zij af en slaan de bewegingen van hun leiders gade. Er zijn mensen die wachten op en uitzien
naar de komst des Heren en daarvoor arbeiden. Een andere groep schaart zich onder het beleid van de
eerste grote afvallige. Weinigen geloven met hart en ziel dat wij een hel te vermijden en een hemel te
winnen hebben.
De crisis besluipt steelsgewijze ons. De zon schijnt aan de hemel en doet zijn gewone rondgang, en de
hemelen verkondigen nog Gods eer. De mensen eten en drinken nog, planten en bouwen, huwen en
geven ten huwelijk. Kooplieden kopen en verkopen nog. De mensen duwen elkander opzij, vechten
om de hoogste positie. De liefhebbers van plezier gaan nog in groten getale naar de theaters, de
wedrennen, de speelholen. De hoogste opwinding zegeviert, niettemin nadert het einde van de
genadetijd met rasse schreden, en spoedig zal over ieder geval voor eeuwig worden beslist. Satan ziet,
dat zijn tijd kort is. Hij heeft al zijn machten aan het werk gezet om de mensen te misleiden, te verleiden,
bezig te houden en onder zijn invloed te houden, totdat de genadetijd voorbij zal zijn, en de deur der
genade voor eeuwig gesloten is.
Plechtig komen tot ons door de eeuwen heen de waarschuwende woorden van onze Here vanaf de
Olijfberg: “Ziet toe op uzelf, dat uw hart nimmer bezwaard worde door roes en dronkenschap en zorgen
voor levensonderhoud, en die dag niet plotseling over u kome”. “Waakt te allen tijde, biddende, dat
gij in staat moogt wezen te ontkomen aan alles wat geschieden zal, en gesteld te worden voor het
aangezicht van de Zoon des mensen”.
413