De Wens der Eeuwen door Ellen White

De profeten van God werden door het afvallige Israël gehaat, omdat hun verborgen zonden door hen
aan het licht werden gebracht. Achab beschouwde Elia als zijn vijand, omdat de profeet getrouw was
in het bestraffen van de heimelijke ongerechtigheden van de koning. Zo ontmoet ook heden de
dienstknecht van Christus, die de zonden bestraft, spot en afwijzing. De waarheid van de Bijbel, de
godsdienst van Christus, vecht tegen een sterke stroom van zedelijke onreinheid. Het vooroordeel is
nu nog sterker in de harten der mensen dan dit in de dagen van Christus het geval was. Christus voldeed
niet aan de verwachtingen van de mensen; Zijn leven was een terechtwijzing voor hun zonden, en zij
verwierpen Hem. Zo is ook nu de waarheid van Gods Woord niet in harmonie met de praktijken van
de mensen en hun natuurlijke neigingen, en duizenden verwerpen het licht daarvan. Mensen die door
Satan gedreven worden, werpen twijfel op over het Woord Gods, en zij verkiezen hun onafhankelijk
oordeel te behouden. Zij verkiezen de duisternis boven het licht, maar zij doen dat met gevaar voor
hun eigen zielen. Zij die vitten over de woorden van Christus, vonden steeds maar aanleiding tot vitten,
totdat zij zich geheel afwendden van de Waarheid en het Leven. Zo is het ook nu. Het is niet Gods
bedoeling iedere tegenwerping die het vleselijk hart tegen Zijn waarheid zou kunnen maken, weg te
nemen. Voor hen die de kostbare lichtstralen die de duisternis zouden verlichten, afwijzen, blijven de
gehèimenissen van het Woord Gods altijd geheimenissen. Voor hen is de waarheid verborgen. Zij
wandelen blindelings en kennen niet de ondergang die hen wacht.
Christus overzag vanaf de hoogte van de Olijfberg de wereld en alle eeuwen; en Zijn woorden zijn van
toepassing op iedere ziel die op het pleiten van de goddelijke genade geen acht slaat. Hij heeft Zich
vandaag gericht tot u, die Zijn liefde versmaadt. U bent het, ja u, die de dingen behoort te weten die
tot uw vrede dienen. Christus stort bittere tranen over u, die geen tranen hebt om voor uzelf te storten.
Reeds blijkt die noodlottige hardheid van hart, die de ondergang werd van de Farizeeën, in u. En ieder
blijk van de genade van God, iedere straal van goddelijk licht, zal de ziel of vertederen en onderwerpen,
of haar stijven in hopeloze onboetvaardigheid.
Christus voorzag dat Jeruzalem verstokt en onboetvaardig zou blijven; toch lagen alle schuld, alle
gevolgen van versmade genade, voor zijn eigen poort. Zo zal het zijn met iedere ziel die dezelfde weg
volgt. De Here verklaart: “Ht is uw verderf, Israël”. “Hoor, gij aarde, zie, Ik breng onheil over dit volk,
de vrucht van hun eigen overleggingen, want zij luisteren niet naar Mijn woorden, en Mijn wet
verwerpen zij”.
378