De Wens der Eeuwen door Ellen White

geschenken te geven, maar zij spreidden hun overkleren als een tapijt op Zijn pad, en zij strooiden ook
de bladerrijke takken van de olijfboom en van de palm op de weg. Zij konden de triomfantelijke stoet
niet met koninklijke standaards doen voorafgaan, maar zij sneden de wuivende palmtakken af, het
overwinningsembleem van de natuur, en wuifden ermee omhoog onder luide toejuichingen en
hosannageroep.
Terwijl zij voortgingen, werd de menigte aanhoudend groter, doordat degenen die over de komst van
Jezus hadden gehoord, zich haastig bij de stoet aansloten. Toeschouwers vermengden zich voortdurend
met de menigte en vroegen: Wie is dit? Wat betekent al die opschudding? Zij hadden allemaal over
Jezus gehoord, en verwachtten dat Hij naar Jeruzalem zou gaan; maar zij wisten, dat Hij tot op dat
ogenblik ieder streven om Hem op de troon te plaatsen, van de hand had gewezen, en ze waren zeer
verbaasd te vernemen dat Hij het was. Zij vroegen zich af wat deze ver-andering in Hem Die verklaard
had, dat Zijn koninkrijk niet van deze wereld was, kon hebben teweeggebracht.
Hun vragen waren tot zwijgen gebracht door een triomfkreet. Steeds weer wordt deze door de
enthousiaste menigte herhaald; de mensen die op grote afstand zijn, nemen de kreet over, en het
weergalmt over de omliggende heuvels en dalen. En nu sluiten grote menigten uit Jeruzalem zich bij
de stoet aan. Van de mensen die samengekomen zijn om het Pascha te vieren, gaan duizenden uit om
Jezus welkom te heten. Zij begroeten Hem door met palmtakken te wuiven en met het uitjubelen van
gewijde liederen. De priesters in de tempel blazen de bazuin voor de avonddienst, maar er zijn slechts
weinig mensen die daaraan gehoor geven, en de oversten zeggen verontrust tegen elkander: “De gehele
wereld loopt Hem na”.
Nooit tevoren tijdens Zijn leven op aarde had Jezus een dergelijke demonstratie toegelaten. Hij voorzag
duidelijk wat het gevolg hiervan zou zijn. Het zou Hem aan het kruis brengen. Maar het was Zijn
bedoeling, Zich openlijk aan te dienen als de Verlosser. Hij wilde de aandacht vestigen op het offer
dat Zijn zending naar een gevallen wereld zou bekronen. Terwijl de mensen in Jeruzalem
samenkwamen om het Pascha te vieren, stelde Hij, het tegenbeeldige Lam, door een vrijwillig
handeling Zichzelf beschikbaar als offerande. Het zou voor Zijn gemeente in alle eeuwen die zouden
volgen, noodzakelijk zijn, om Zijn dood voor de zonden der wereld tot het onderwerp te maken van
diepgaande overdenking en studie. Ieder feit dat hiermee was verbonden, moest boven alle twijfel
worden verheven. Het was toen noodzakelijk, dat de ogen van alle mensen op dat ogenblik op Hem
werden gericht; de gebeurtenissen die voorafgingen aan Zijn grote offerande, moesten van dien aard
zijn, dat zij de aandacht zouden vestigen op het offer zelf. Na een demonstratie als die welke gepaard
ging met Zijn intocht in Jeruzalem, zouden aller ogen Zijn snelle gang naar de laatste gebeurtenissen
volgen.
De gebeurtenissen die verbonden waren met deze triomftocht, zouden door iedereen worden besproken
en Jezus in ieders gedachten brengen. Na Zijn kruisiging zouden velen zich deze gebeurtenissen, in
verband met Zijn terechtstelling en dood, herinneren. Zij zouden ertoe worden gebracht, de profetieën
te bestuderen, en zouden ervan worden overtuigd, dat Jezus de Messias was; en in alle landen zou het
aantal bekeerlingen die tot het geloof kwamen, toenemen.
368