De Wens der Eeuwen door Ellen White

onaantastbaarheid en tedere liefde aanvullen die steeds kenmerkend zal zijn voor de ware aanbidder
van God.
Weer herhaalde Christus de waarheid dat offeranden op zichzelf geen waarde hebben. Zij waren een
middel en geen doel. De bedoeling ervan was, mensen tot de Heiland te leiden en hen op deze wijze
in harmonie met God te brengen. God hecht waarde aan liefdedienst. Wanneer die ontbreekt, is enkel
de sleur van vormen een gruwel voor Hem. Zo is het ook met de sabbat. Die was bestemd om de mens
in gemeenschap met God te brengen; maar toen de geest in beslag werd genomen door vermoeiende
godsdienstige gebruiken, werd de sabbat van zijn doel beroofd. Het zuiver uiterlijk vieren van de
sabbat werd een aanfluiting.
Op een andere sabbat ging Jezus de synagoge binnen en zag daar een man met een verdorde hand. De
Farizeeën sloegen Hem gade, verlangend te zien, wat Hij zou doen. De Heiland wist zeer wel, dat,
door op sabbat te genezen, Hij beschouwd zou worden als een overtreder, maar Hij aarzelde niet om
de muur van overgeleverde eisen die de sabbat omringde, neer te halen. Jezus verzocht de zieke man
naar voren te komen en vroeg toen: “Is het geoorloofd op.de sabbat goed te doen of kwaad te doen,
een leven te redden of te doden?” Het was een stelregel onder de Joden, dat in gebreke te blijven
wanneer men de gelegenheid had om goed te doen, gelijkstond met kwaaddoen; na te laten een leven
te redden was hetzelfde als doden. Op deze wijze kwam Jezus de rabbi’s op hun eigen terrein tegemoet.
“Maar zij zwegen stil. En nadat Hij hen, rondom Zich met toorn had aangezien, zeer bedroefd over de
verharding van hun hart, zeide Hij tot de mens: Strek uw hand uit! En hij strekte haar uit en zijn hand
werd weder gezond”.
Toen men Hem de vraag stelde, “of het geoorloofd is op de sabbat te genezen”, antwoordde Jezus:
“Wie zou er onder u zijn die één schaap heeft en die, als dit op een sabbat in een put valt, het niet
grijpen zal en eruit trekken? Hoeveel gaat niet een mens een schaap te boven? Derhalve is het
geoorloofd op de sabbat wèl te doen”.
De spionnen durfden Christus niet te antwoorden in tegenwoordigheid van de schare, uit vrees dat ze
in moeilijkheden zouden geraken. Zij wisten dat Hij de waarheid gesproken had. Liever dan hun
overleveringen geweld aan te doen, zouden ze een mens laten lijden, terwijl ze een dier zouden te hulp
komen om het verlies dat de eigenaar zou lijden, als ze het aan zijn lot overlieten. Op deze wijze werd
meer zorg besteed aan een stom dier dan aan een mens, die gemaakt is naar het beeld Gods. Dit laat
de uitwerking zien van valse godsdiensten. Ze komen voort uit het verlangen van de mens om zich
boven God te verheffen, maar het gevolg is, dat ze de mens minder maken dan een dier. Iedere
godsdienst die in strijd is met soevereiniteit van God, berooft de mens van de eer die hij bij de
schepping ontving, en die door Christus in hem hersteld zal worden. Iedere valse godsdienst leert zijn
aanhangers zich niet te bekommeren om de menselijke noden, het lijden en de rechten van de mens.
Het evangelie hecht grote waarde aan het mensdom, dat gekocht is door het bloed van Christus, en het
leert ons oog te hebben voor de noden en smarten van de mens. De Here zegt: “Ik zal de stervelingen
zeldzamer (Engelse vert.: kostbaarder) maken dan gelouterd goud en de mensen dan fijn goud van
Ofir”.
177