De Wens der Eeuwen door Ellen White

waarheid die zi van Christus ontvangen hebben, moet worden medegedeeld aan allen, vrij en open.
Jezus zei: “Wat Ik u zeg in het donker, zeg het in het licht; wat gij u in het oor hoort fluisteren, predikt
het van de daken”.
Jezus Zelf kocht de vrede nooit met een compromis. Zijn hart vloeide over van liefde voor het gehele
mensdom, maar Hij was nooit toegevend tegenover hun zonden. Hij was te zeer hun Vriend om te
zwijgen wanneer zij een richting insloegen die zou-leiden tot verderf van hun zielen de zielen die Hij
gekocht had met Zijn eigen bloed. Hij arbeidde ervoor, dat de mens trouw zou zijn tegenover zichzelf,
trouw tegenover zijn hoger en eeuwig belang. De dienstknechten van Christus zijn geroepen tot
hetzelfde werk, en zij moeten er acht op slaan, dat zij niet, in hun pogingen tweedracht te vermijden,
de waarheid verlaten. Zij moeten “najagen hetgeen de vrede en de onderlinge opbouwing bevordert”,
maar ware vrede kan nooit tot stand gebracht worden door uit te gaan van een compromis. En niemand
kan trouw zijn aan een beginsel zonder tegenstand op te wekken. Een christendom dat geestelijk is, zal
bestreden worden door de kinderen der ongehoorzaamheid. Maar Jezus gebood Zijn discipelen “Weest
niet bevreesd voor hen die wèl het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden”. Zij die trouw zijn
aan God, behoeven niet te vrezen voor de macht van mensen of de vijandschap van Satan. In Christus
is hun eeuwig leven zeker. Hun enige vrees moet zijn, dat zij niet de waarheid opgeven en elders
verraad plegen aan het vertrouwen waarmee God hen heeft geëerd.
Het is het werk van Satan, de harten der mensen met twijfel te vullen. Hij leidt hen ertoe, God te zien
als een strenge Rechter. Hij verleidt hen tot zonde, en daarna brengt hij hen ertoe, zichzelf te slecht te
vinden om tot hun hemelse Vader te gaan of om Zijn erbarmen op te wekken. De Here begrijpt dit
alles. Jezus verzekert de discipelen van Gods mededogen met hen in hun noden en zwakheden. Geen
zucht wordt geslaakt, geen pijn wordt gevoeld, geen smart doordringt de ziel, of de trilling daarvan
dringt door tot in het Vaderhart.
De Bijbel toont ons God in Zijn hoge en heilige plaats, niet in een toestand van rust, niet in stilte en
eenzaamheid, maar omgeven door tienduizend maal tienduizenden en duizendmaal duizenden heilige,
denkende wezens die allen ernaar uitzien om Zijn wil te doen. Door kanalen die wij niet kunnen zien,
staat Hij in werkzame gemeenschap met ieder deel van Zijn rijk. Maar juist op het kleine stipje dat
onze aarde is, op de zielen voor wier redding Hij Zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, is Zijn
belangstelling en de belangstelling van de gehele hemel gericht. God buigt Zich neer van Zijn troon
om de kreet van de verdrukten te horen. Op ieder oprecht gebed antwoordt Hij: “Hier ben Ik”. Hij heft
de bedroefden en terneergeslagen en op. In al onze benauwdheden is Hij benauwd. In iedere
verzoeking en bij iedere beproeving is de engel Zijner tegenwoordigheid nabij om te verlossen.
Zelfs geen musje valt ter aarde zonder dat de Vader het opmerkt. Satans haat tegen God brengt hem
ertoe ieder voorwerp van de zorg van de Heiland te haten. Hij tracht het werk van God te besmeuren,
en het verheugt hem zelfs stomme schepselen te vernietigen. Slechts door Gods behoudende zorg
worden de vogels bewaard om ons te verblijden met hun vreugdeliederen. Maar Hij vergeet zelfs de
mussen niet. “Weest niet bevreesd, gij gaat vele mussen te boven.”
Jezus vervolgt: Zoals gij Mij belijdt voor de mensen, zo zal Ik u belijden voor God en de heilige
engelen. Gij zult Mijn getuigen zijn op aarde, de kanalen waardoor Mijn genade kan vloeien tot
226