De Wens der Eeuwen door Ellen White

Jezus veranderde de smart van de moeder in vreugde toen Hij haar haar zoon teruggaf; toch was de
jongeman slechts opgewekt tot dit aardse leven, om de smarten, de moeite en de gevaren daarvan te
doorstaan en daarna weer in de macht van de dood te vallen. Maar Jezus vertroost onze smart voor de
doden met een boodschap van oneindige hoop: “Ik ben... de levende, en Ik ben dood geweest, en zie,
Ik ben levend tot in alle eeuwigheden, en Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk”. “Daar nu
de kinderen aan bloed en vlees deel hebben, heeft ook Hij op gelijke wijze daaraan deel gekregen,
opdat Hij door Zijn dood hem die de macht over de dood had, de duivel, zou onttronen, en allen zou
bevrijden die gedurende hun ganse leven door angst voor de dood tot slavernij gedoemd waren.”
Satan kan de doden niet in zijn greep houden wanneer de Zoon van God hun zegt te leven. Hij kan de
ziel die in het geloof het woord van Christus’ macht aanvaardt, niet in de geestelijke dood houden.
God zegt tot allen die dood zijn in de zonde: “Ontwaak, gij die slaapt, en sta op uit de doden”.24 Dat
woord is eeuwig leven. Zoals het woord van God, dat de eerste mens tot leven wekte, nog steeds ons
het leven geeft; zoals het woord van Christus: “Jongeling, Ik zeg u, sta op”, leven gaf aan de jongeling
van Naïn, zo is dat woord, “Sta op uit de doden”, leven voor de ziel die het aanneemt. God “heeft ons
verlost uit de macht der duisternis en overgebracht in het koninkrijk van de Zoon Zijner liefde”. Het
wordt ons alles in Zijn Woord aangeboden. Indien we het Woord aannemen, hebben we de verlossing.
“En indien de Geest van Hem Die Jezus uit de doden heeft opgewekt, in u woont, dan zal Hij Die
Christus uit de doden opgewekt heeft, ook uw sterfelijke lichamen levend maken door Zijn Geest, Die
in u woont.” “Want de Here Zelf zal op een teken, bij het roepen van een aartsengel en bij het geklank
ener bazuin Gods, nederdalen van de hemel, en zij die in Christus gestorven zijn, zullen het eerst
opstaan; daarna zullen wij, levenden, die achterbleven, samen met hen op de wolken in een oogwenk
weggevoerd worden, de Here tegemoet in de lucht, en zó zullen wij altijd met de Here wezen.” Hij
gebiedt dat wij met dit woord der vertroosting elkander vertroosten.
201