evaluacija reforme obrazovanja u crnoj gori - Zavod za školstvo

Miloš Bešić, Tomislav Reškovac
3.6 OCJENA REFORME OBRAZOVANJA IZ PERSPEKTIVE NADZORNIKA/NADZORNICA–
GRUPNI INTERVJU
UVOD
U grupnom intervjuu je učestvovalo pet nadzornika/nadzornica iz Zavoda za školstvo. Vodilo se računa o
tome da su uključeni nadzornici/nadzornice koji svoj posao obavljaju u osnovnim i srednjim školama, te u
svom fokusu imaju različite discipline.
GENERALNA OCJENA REFORME OBRAZOVANJA
Na početku razgovora voditeljka je učesnicima postavila pitanje da generalno ocijene reforme koje su u
prethodnom periodu sprovedene u obrazovanju u Crnoj Gori.
Većina nadzornika/nadzornica se pozitivno odredila prema potrebi za reformama, ali su ocijenili da u
određenim aspektima nijesu postignuti zadovoljavajući rezultati.
Jedna od prvih zamjerki koja je pomenuta u razgovoru i sa kojom su se učesnici na određeni način
saglasili bila je da je reforma donijela suviše administracije i nepotrebnog usložnjavanja: „Više ima
administracije i detalja. Dakle, dosta je to usložnjeno sada u odnosu na ranije vrijeme.” Isti ispitanik se
žali na to da se suviše vremena gubi na dokumentaciju i
popunjavanje formulara, što učesnike obrazovnog
procesa izuzetno zamara i skreće im pažnju sa samog
rada sa djecom. On ovaj problem opisuje kao
„Konkretno, šta se meni dešava
kao nadzorniku – dođem kod
„prenormiranost“. „Konkretno, šta se meni dešava kao
nadzorniku – dođem kod učiteljice ili učitelja, dobijem učiteljice ili učitelja, dobijem
pismenu pripremu za čas koja je perfektno do detalja
napisana, pedagoški, psihološki, nacifrano, notni
primjeri, audio-vizuelni primjer i, da Vam skratim, kad se
pismenu pripremu za čas koja je
perfektno do detalja napisana,
završi čas djeca ne znaju da pevaju“, kaže on, ističući da
se tolikim „usitnjavanjem“ posao koči i gubi šira slika šta pedagoški, psihološki, nacifrano,
je funkcija konkretnog obrazovnog postupka.
137
notni primjeri, audio-vizuelni
primjer i, da Vam skratim, kad se
I drugi su se složili sa primjedbom da je administracija
znatno uvećana u odnosu na ranije, ali ističu da se sa
ovim problemom na terenu izlazi na kraj. Jedan učesnik završi čas djeca ne znaju da
u razgovoru je to komentarisao na sljedeći način: „Složio
pevaju.“
bih se s kolegom da je administracija glomazna, ali mi
prilikom posjeta školama nastojimo da to nekako
uprostimo i da to njihovo planiranje i administracija bude što je moguće jednostavnija. Naročito kad su
mjesečni i godišnji planovi – kažemo da može da bude ujedno.“
Nadzornici/nadzornice su u određenoj mjeri zbunjeni ulogom nadzorne službe u novom, reformisanom
sistemu obrazovanja. Ističu da je ranije njihova funkcija bila da u skladu sa jasnim pravilima kontrolišu
rad, međutim, sada su ta pravila zamijenjena u velikoj mjeri slobodnom procjenom i to je dio u kome
može nastati problem. Jedan od učesnika taj problem veoma slikovito i precizno opisuje: „Desila se neka
decentralizacija od zakona, od pravilnika i neka je sloboda data i školi i nastavniku/nastavnici. Ljudi koji
su dugo godina navikli da rade normirano – odjednom sloboda, a oni se boje. Sloboda i velika količina
odgovornosti – nije lako osmisliti sam plan i program ili primijeniti što ti je neko dao. Tu treba da se
prelomi u ljudima, u samim školama. Ako se to ne prelomi, ne možemo pričati o kvalitetu reforme,
možemo pričati o formi. Oni se mogu promijeniti na dan-dva kad je nadzor.“ On ističe da je sada i uloga