Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0) - Kwaliteitskoepel
Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0) - Kwaliteitskoepel
Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0) - Kwaliteitskoepel
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Adjuvante systemische therapie<br />
Aanbevelingen:<br />
ALGEMENE aanbevelingen (chemotherapie, endocriene therapie en trastuzumab)<br />
De bijdrage in (ziektevrije-) overlevingswinst door chemotherapie is beperkt bij oudere patiënten met een<br />
ER+/laag stadium mammacarcinoom, met name indien een tweede generatie chemotherapie schema<br />
wegens comorbiditeit niet mogelijk is. Adjuvant Online kan bij dergelijke dilemma’s helpen om deze<br />
categorie patiënten alleen hormonale therapie te adviseren.<br />
Chemotherapie<br />
Adjuvante chemotherapie bij N +/hoogrisico N0 patiënten met een tumor zonder HER2<br />
overexpressie kan bestaan uit:<br />
Derde generatie schema’s:<br />
• 6 kuren TAC<br />
• 3 kuren FE100C gevolgd door 3 kuren docetaxel driewekelijks<br />
• 4 kuren AC gevolgd door 12 kuren paclitaxel wekelijks<br />
• 4 kuren AC gevolgd door 4 kuren docetaxel driewekelijks<br />
Indien een derde generatie schema niet wenselijk is, kan behandeling met een tweede generatie schema 4<br />
kuren TdocetaxelC of een eerste generatie schema 4 kuren AC of 6 kuren klassiek CMF worden<br />
overwogen.<br />
Adjuvante chemotherapie bij patiënten met een tumor met HER2 overexpressie kan bestaan uit:<br />
• 4 kuren AC chemotherapie gevolgd door 4 kuren driewekelijks docetaxel of 12 wekelijkse giften<br />
paclitaxel beide in combinatie met trastuzumab. Na beëindigen van de chemotherapie wordt de<br />
trastuzumab behandeling voortgezet tot een totale behandelingsduur van 1 jaar.<br />
NB: Patiënten met een tumorgrootte van ≥ T1b (0,5-1,0 cm) met HER2 overexpressie, kunnen ook<br />
in aanmerking komen voor de hierboven genoemde behandeling. Andere tumorkenmerken,<br />
toxiciteit en nog onzekere effectiviteit dienen tegen elkaar afgewogen te worden.<br />
• Gezien de mogelijke cardiotoxiciteit van anthracyclines en trastuzumab (kans neemt toe met de<br />
leeftijd), dient voor start chemotherapie en voor start trastuzumab en vervolgens elke 3 maanden<br />
tot einde trastuzumab therapie de LVEF gecontroleerd te worden.<br />
• Indien voor start van de trastuzumab behandeling de LVEF ≥ 50- 55% bedraagt en wanneer tijdens<br />
de therapie de LVEF ≥ 50% is, en niet meer dan 10 EF punten gedaald is vanaf beginwaarde, is<br />
behandeling met trastuzumab verantwoord.<br />
Hormonale therapie<br />
Hormonale therapie bij postmenopauzale vrouwen met positieve hormoonreceptoren kan bestaan<br />
uit:<br />
• Een sequentiële behandeling met twee tot drie jaar tamoxifen gevolgd door drie tot twee jaar een<br />
aromataseremmer (of de omgekeerde volgorde) of een aromataseremmer gedurende 5 jaar.<br />
• Als een contra-indicatie voor één van beide middelen bestaat, is behandeling gedurende 5 jaar met<br />
het andere middel een alternatief.<br />
• Wanneer hinderlijke artralgieën als bijwerkingen van een aromataseremmer optreden, kan een<br />
ander type aromataseremmer worden geprobeerd of behandeling met tamoxifen worden gegeven.<br />
• Er bestaat geen bepaalde voorkeur voor één van de drie geregistreerde aromataseremmers in<br />
Nederland.<br />
• Voortgezette behandeling met een aromataseremmer na vijf jaar wordt alleen geadviseerd na 5<br />
jaar tamoxifen plus wanneer er sprake is van een verhoogd risico op een recidief na 5 jaar. Dit<br />
geldt vooral bij patiënten met okselkliermetastasen bij de primaire diagnose. De optimale duur van<br />
deze verlengde hormonale therapie is onbekend. Minimaal wordt 2 tot 3 jaar behandeling<br />
geadviseerd.<br />
Hormonale therapie bij premenopauzale vrouwen met een hormonaal gevoelig mammacarcinoom<br />
bestaat uit:<br />
03/27/2012 <strong>Mammacarcinoom</strong> (<strong>2.0</strong>) 104