Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0) - Kwaliteitskoepel

2000; Gerber, 2003; Petit, 2006]. Gedeeltelijke of gehele tepelnecrose is een gevreesde complicatie [Petit,
2006; Caruso, 2006; Rusby, 2007]. Tijdens de mastectomie wordt peroperatief een vriescoupe genomen
van de bodem van het tepelcomplex. Bij een negatieve vriescoupe kan de tepel worden behouden.
Vooralsnog lijkt een goede lokale controle bereikt te kunnen worden, met een goed cosmetisch resultaat
[Chen; 2009; Rusby, 2007; Gerber, 2003 en 2009; Petit, 2009]. Ook bij een profylactische mastectomie kan
deze methode worden toegepast.
Aanvullende intra-operatieve radiotherapie van 16 Gy op het tepelcomplex, de zogenaamde ELIOT
procedure, wordt beschreven om de kans op lokaal recidief te verminderen [Petit, 2006].
Conclusies:
Niveau 3
Een tepelsparende mastectomie is oncologisch veilig bij kleinere tumoren die niet dicht bij de
tepel gelokaliseerd zijn. Er moet geen verdenking zijn op positieve okselklieren.
C Petit 2009, Gerber 2003
Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0)
Overwegingen:
Het geringe aandeel van onmiddellijke reconstructies in Nederland is voor een belangrijk deel terug te
voeren op de beperkte informatie over de directe reconstructieve mogelijkheden die aan de patiënt wordt
gegeven door de oncologisch behandelaar en vervolgens aan de beperkte beschikbaarheid van plastische
chirurgie voor deze ingrepen. Desalniettemin dient met patiënten de mogelijkheid van een
mammareconstructie besproken te worden voordat de oncologische ingreep plaatsvindt. De patiënt wordt
dan ook geïnformeerd over het feit dat aan de andere mamma een corrigerende ingreep plaats kan vinden.
Bij patiënten bij wie pre-operatief een grote kans bestaat dat postoperatieve radiotherapie nodig is, moet de
grotere kans op complicaties meegenomen worden in het advies over (primaire of secundaire)
reconstructie.
03/27/2012 Mammacarcinoom (2.0) 80