Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0) - Kwaliteitskoepel

Wel of geen autologe reconstructie?
Literatuurbespreking:
De keuze tussen een subpectoraal geplaatste prothese en autoloog weefsel bij een reconstructie is
afhankelijk van de kwaliteit en vascularisatie van de overliggende huid overgebleven na de mamma
mastectomie, de vorm en grootte van de mamma en de voorkeur en verwachting van de patiënte. Wanneer
de huid van onvoldoende kwaliteit is zal er huid moeten worden toegevoegd om genoeg volume te kunnen
verkrijgen. In dat geval zal eerder gekozen worden voor het gebruik van eigen weefsel. De mate van
tevredenheid van de patiënte is op termijn groter met de autologe methode dan met de prothese methode,
ook al geeft deze eerste methode vaak meer littekens en een aanvankelijk grotere morbiditeit. De structuur
van eigen weefsel is beter dan die van lichaamsvreemd materiaal. Overigens valt het op dat patiënten
doorgaans tevreden zijn met het resultaat van wat voor reconstructie dan ook, zolang ze zelf achter hun
beslissing staan [Spear, 2000; Alderman, 2000].
Siliconenprothesen
Sinds 1962 worden siliconen mammaprothesen gebruikt voor cosmetische en reconstructieve chirurgie.
Deze prothesen zijn onderwerp van discussie geweest, zowel wat betreft mogelijke systemische, als
locoregionale complicaties. De locoregionale complicaties na siliconenimplantatie zoals kapselcontractuur
en wondinfectie zijn van belang bij de keuze voor een methode van mammareconstructie. De kans op
complicaties neemt toe bij roken, obesitas en hogere leeftijd ten tijde van de implantatie [Spear, 2000;
Handel, 1995]. Er is geen causale relatie gevonden tussen geïmplanteerde siliconen en de aan siliconen
geweten systemische klachten [McLaughlin, 2007; Noone, 1997; Nyren, 1998].
Conclusies:
Niveau 3
Er is geen causale relatie aangetoond tussen geïmplanteerde siliconen en het
optreden van systemische syndromen.
B McLaughlin 2007
C Noone 1997, Nyren 1998
Mammareconstructie en radiotherapie
Literatuurbespreking:
Complicaties na mammareconstructie met een subpectoraal geplaatste prothese ontstaan vaker bij
bestraalde patiënten dan bij niet-bestraalde patiënten [Berry, 2010; Christante, 2010; Jugendburg, 2007].
Postoperatieve radiotherapie kan echter ook het cosmetisch resultaat van een directe reconstructie,
verricht met behulp van autoloog weefsel, negatief beïnvloeden [Tran, 2001; Javaid, 2004]. Patiënten
moeten hieromtrent worden geïnformeerd. De verhoogde kans op complicaties is geen reden om uit
voorzorg de prothese te verwijderen wanneer radiotherapie van de thoraxwand moet worden gegeven
[Contant, 2000; Berry, 2010]. De tendens wereldwijd is echter wel om bij een verhoogde kans op
postoperatieve radiotherapie geen directe mammareconstructie te verrichten vanwege de vergrote kans op
complicaties en de slechtere cosmetische resultaten [Javaid, 2004; Recht, 2001; Kronowitz, 2004; Berry,
2010].
Conclusies:
Niveau 3
Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0)
Radiotherapie geeft significant meer complicaties bij een mammareconstructie.
C Christante 2010, Berry 2010, Jugendburg 2007
03/27/2012 Mammacarcinoom (2.0) 78