Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0) - Kwaliteitskoepel

ehandeld werden met zowel anthracyclines als trastuzumab. Symptomatisch hartfalen werd in de HERA
trial gezien bij 0,6% van de met trastuzumab behandelde patiënten, en in de BCIRG trial bij 1,6% van de
patiënten in de anthracycline-bevattende arm (AC-TH) en bij 0,4% in de therapiearm zonder anthracycline
(TCH). In de beide Amerikaanse studies waarin de trastuzumab gelijktijdig met paclitaxel werd gegeven lag
dit tussen de 3-4%. De definitie van cardiotoxiciteit, en het daaraan gekoppelde (tijdelijk) staken van de
behandeling bij asymptomatische afname van de linkerventrikel ejectiefractie (LVEF) was in de studies
onderling niet identiek, waardoor vergelijk moeilijk is. In de NSABPB-31 trad bij 34% van de patiënten een
asymptomatische cardiale dysfunctie op (gedefinieerd als tenminste éénmalig een daling van de LVEF met
≥ 10 EF punten en een LVEF van < 55%) in de trastuzumab behandelde groep, terwijl in de HERA studie
een ten minste éénmalige daling van de LVEF van ≥ 10 EF punten tot een LVEF van < 50% werd
waargenomen bij 7% van de patiënten behandeld met trastuzumab [Suter, 2007].
In welke mate de cardiotoxiciteit van trastuzumab passagère zal zijn is onbekend. Telli (2007) beschrijft dat
zowel in de NSABP B-31 als in de BCIRG studie bij een aanzienlijk aantal van de patiënten met een
cardiac event, na ≥ 6 maanden follow-up nog steeds een significante daling van de LVEF werd gevonden.
Conclusies:
Niveau
1
Niveau
2
Niveau
2
Niveau
1
Niveau
3
Behandeling met anthracycline-bevattende chemotherapie reduceert het RR op overlijden aan
mammacarcinoom met circa 38% per jaar voor vrouwen jonger dan 50 jaar en met circa 20% per
jaar voor vrouwen van 50-69 jaar.
Deze anthracycline-bevattende chemotherapieschema’s zijn effectiever dan de CMF regimes en
resulteren in een significante daling van de kans op een recidief en overlijden in vergelijking met
het CMF schema.
A1 EBCTCG 2005
Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0)
Behandeling met hooggedoseerde epirubicine (100-120 mg/m2) schema’s bij patiënten met een
N+/hoogrisico mammacarcinoom tonen een betere overleving dan behandeling met 6 kuren
klassiek CMF of schema’s met epirubicine 50-60 mg/m2.
B Piccart 2001, French epirubicin study group 2001, Bonneterre 2005
Toevoeging van een taxaan aan anthracycline-bevattende chemotherapie resulteert in een betere
(ziektevrije-) overleving voor patiënten met een vroeg stadium mammacarcinoom.
De verbetering van de (ziektevrije-) overleving door toevoeging van een taxaan aan
anthracycline-bevattende chemotherapie is aangetoond bij patiënten met een N+ en N0
mammacarcinoom. Er zijn geen subgroepen te onderscheiden (ER-status, HER2-status) waarin
deze behandeling een meer of minder uitgesproken effect heeft.
B Henderson 2003, Buzdar 2002, Mamounas 2005, Roché 2006, Martin 2005, Gianni 2005,
Goldstein 2005, Martin 2010
De studies (NSABP-B31, NCCTG N9831, HERA, BCIRG 006) die de waarde van 1 jaar
behandeling met trastuzumab als onderdeel van systemische adjuvante therapie hebben
onderzocht, bij patiënten met een tumor met HER2 overexpressie, tonen allemaal een
significante afname van het risico op recidief en overlijden.
A2 Romond 2005, Smith 2007, Slamon 2011
Uit meerdere retrospectieve studies blijkt dat de aanwezigheid van HER2 overexpressie in kleine
tumoren (< 1 cm) gepaard gaat met een duidelijke toename in de kans op recidief.
C Rakkhit 2009, Joensuu 2003, Gonzalez-Angulo 2009, Curigliano 2009, Chia 2008, Tovey
2009, Black 2006, Park 2010, Oakman 2010, Amar 2010, Burstein 2009, Verma 2010, Banerjee
2010, Joerger 2011
03/27/2012 Mammacarcinoom (2.0) 115