Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0) - Kwaliteitskoepel

Niveau 1
Niveau 3
Niveau 1
B Bontenbal 1998
Doelgerichte Therapie
Taxoïden zijn minder effectief dan een adequaat gedoseerd anthracycline.
Toevoegen van een taxoïd aan anthracycline bevattende therapie verlengt wel het
progressievrije interval, maar niet de overleving.
A1 Ghersi 2005, Piccart-Gebhart 2007
Capecitabine is een effectief middel gebleken na voorbehandeling met anthracyclines
en taxanen.
C Ershler 2006
Combinatie van twee cytostatica geeft een hogere responskans en langer progressievrij
interval- dan sequentiële behandeling, maar ook meer bijwerkingen. Toevoeging van
een derde middel levert geen overlevingswinst op, wel meer toxiciteit.
A1 Carrick 2005, Jones 2006
Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0)
Aanbevelingen:
Voor patiënten met een HER2 positief gemetastaseerd mammacarcinoom, die al anthracycline bevattende
therapie hebben gehad, heeft de combinatie van trastuzumab met vinorelbine of een taxaan (zowel
paclitaxel als docetaxel) als eerstelijns therapie de voorkeur.
Voor patiënten met een HER2 positief gemetastaseerd mammacarcinoom, die trastuzumab resistentie
ontwikkelen, heeft het voortzetten van HER2 blokkade bij vervolgbehandelingen de voorkeur boven een
vervolgbehandeling zonder HER2 blokkade.
Bij patiënten met een gemetastaseerd mammacarcinoom met zowel hormoonreceptor- als HER2
overexpressie, heeft de combinatie van HER2 blokkade met hormonale therapie de voorkeur boven
hormonale behandeling alleen.
Wanneer gekozen wordt voor wekelijks paclitaxel als eerstelijns behandeling is het zinvol om bevacizumab
hieraan toe te voegen.
Literatuurbespreking:
HER2 blokkade
10-15% van de mammacarcinomen toont overexpressie van het HER2 [Baselga 2000]. Deze patiënten
komen in aanmerking voor behandeling met trastuzumab. Behandeling met trastuzumab monotherapie
resulteerde in fase II studies bij 10-20% van de intensief voorbehandelde patiënten in een objectieve
respons, met een responsduur van ongeveer 9 maanden [Cobleigh 1999, Estrevez 2003]. In de studie van
Vogel (2002) werd trastuzumab monotherapie gegeven als eerstelijns behandeling. De kans op een
respons was in deze studie ongeveer 35% met een mediane responsduur van meer dan 12 maanden. Op
grond van fase II studies lijkt trastuzumab bovendien de effectiviteit van diverse cytostatica te verhogen
[Burstein 2001, Marty 2005, Slamon 2001]. Combinaties van trastuzumab met paclitaxel, doxorubicine en
docetaxel toonden een langere (progressievrije) overleving in gerandomiseerde fase II/III studies [Slamon
2001, Chan 2007, Geyer 2006]. Patiënten met HER2 overexpressie komen in aanmerking voor
behandeling met trastuzumab, bij voorkeur in combinatie met chemotherapie. Patiënten die al
anthracycline-bevattende adjuvante chemotherapie hebben gehad, komen in aanmerking voor een
combinatie van een taxaan of vinorelbine met trastuzumab. Combinatie met anthracyclines dient vermeden
te worden vanwege de verhoogde kans op cardiotoxiciteit. Combinatie met liposomaal doxorubicine lijkt
echter wel goed mogelijk [Sparano 2007].
03/27/2012 Mammacarcinoom (2.0) 148