Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0) - Kwaliteitskoepel

Richtlijn: Mammacarcinoom (2.0)
Sensitiviteit / specificiteit
De systematische review van Lord (2007) is kwalitatief het beste uitgevoerd en levert daarom de meest
betrouwbare schatting van de diagnostische accuratesse van MRI voor deze indicatie. Hieruit blijkt dat, op
basis van 5 studies, de sensitiviteit stijgt als MRI wordt toegevoegd aan mammografie, namelijk 58%
(95%CI 47-70) incrementele sensitiviteit. In absolute termen is de sensitiviteit van MRI in combinatie met
mammografie 94% (95%CI 86-98).
De specificiteit was te heterogeen om te kunnen poolen in een meta-analyse; voor MRI in combinatie met
conventionele testen varieerde deze tussen 77-96%. De auteurs schatten dat er per 1.000 screens 10-24
extra carcinomen worden opgespoord door MRI toe te voegen.
Twee studies gepubliceerd na deze systematische review bevestigen deze resultaten voor sensitiviteit en
specificiteit [Bigenwald, 2008; Kuhl 2010]. Echter Hoogerbrugge (2008) rapporteert een veel lagere
sensitiviteit van 71% voor MRI in combinatie met mammografie en 60% voor enkel MRI. De reden voor
deze lagere sensitiviteit is onduidelijk. Weinstein (2009) vond een sensitiviteit voor MRI van 71% en een
specificiteit van 79%.
Afkapwaarden
In de systematische review van Warner (2008) is de sensitiviteit van MRI bij BIRADS 3 niet significant
verschillend van die bij BIRADS 4; de specificiteit is wel significant lager bij BIRADS 3 dan bij BIRADS 4
(86% vs. 96%). Bigenwald (2008) rapporteert ook de sensitiviteit volgens BIRADS score, met een
schijnbare trend van dalende sensitiviteit bij stijgende BIRADS score maar met grote onnauwkeurigheid
omwille van de kleine steekproefgrootte. Deze studie rapporteert geen cijfers voor specificiteit.
Subgroepen
Bigenwald (2008) rapporteert de sensitiviteit van MRI vs. mammografie per densiteit van het
mammaweefsel. Helaas is deze studie klein en dus zijn de schattingen imprecies. Hun resultaten tonen
een mogelijke trend van dalende sensitiviteit met stijgende densiteit van het mammaweefsel, maar de
betrouwbaarheidsintervallen zijn heel wijd waardoor de trend niet significant is.
Sommige studies includeerden enkel vrouwen met een BRCA1/2 mutatie [Hoogerbrugge, 2008], andere
includeerden vrouwen met een verhoogd risico, op basis van een mutatie of familiaire belasting
[Bigenwald, 2008; Kriege, 2006; Kriege, 2007], of mammacarcinoom in de eigen voorgeschiedenis [Kuhl,
2010; Weinstein, 2009]. Er is geen duidelijk verschil in sensitiviteit en specificiteit tussen deze verschillende
groepen, de heterogeniteit binnen elke groep is minstens even belangrijk als de heterogeniteit tussen de
groepen: Hoogerbrugge en Weinstein rapporteren voor MRI een sensitiviteit van 60% en 71%
respectievelijk, terwijl de andere studies een sensitiviteit rapporteren tussen 57-100%.
Ronde-effect
Alle studies includeerden vrouwen met verhoogd risico, welke in vele gevallen al een mammografie
ondergingen voor de start van de studie, maar nog nooit een MRI. Hierdoor wordt de vergelijking tussen
MRI en mammografie verstoord, omdat het voor MRI de eerste ronde is waarbij prevalente tumoren
worden gevonden terwijl het voor mammografie niet meer de eerste ronde is.
Twee studies evalueerden een mogelijk ronde-effect [Hoogerbrugge, 2008; Kriege, 2006]. De eerste studie
vond een daling van het aantal positieve MRI scans, namelijk 18% na de eerste ronde en 9% in de
daaropvolgende ronden. Kriege (2006) vond een significante trend (p