Vertrouwen in de buurt - KISS

empirische bevindingen: het perspectief van bewonersIdealiter zou het welzijns- en opbouwwerk moeten worden beoordeeld op basisvan objectieve criteria. Bestuurders hebben de aandrang om de sociale spelersmet behulp van prestatieafspraken af te rekenen op resultaat en daarbij past “geengeitenwollen-sokkenmentaliteit meer”. Er moet veeleer “een soort dictator ofcommandotype aan het hoofd” – het is opvallend hoe vaak in deze sector wordtteruggegrepen op daadkracht uitstralende begrippen, wellicht om ‘het andere’van een nieuwe aanpak te illustreren: stadsmariniers, vliegende panters, beleidsbombardementen,zelfs de (onofficiële) naam vopo’s troffen wij aan. De werkelijkemeting is echter een probleem, dat vaak wordt ‘opgelost’ door het bijhoudenvan grote aantallen gegevens, die echter zelden wat zeggen over wat de doelgroepenwerkelijk nodig hebben of over de kwaliteit van het verrichte werk.Dat is ook buitengewoon moeilijk. Het veel gelauwerde Opboxen van vader enzoon Schildkamp in het Rotterdamse Hoogvliet kan bijvoorbeeld bogen op primaresultaten: in tien jaar tijd doorliepen circa 500 randgroepjongeren – velen voorzienvan een ruim strafblad en weinig vooruitzichten – een intensief begeleidingstrajectvan een halfjaar, waarvan een 45 procent doorstroomde naar eenopleiding, 35 procent naar een baan en tien procent een tweede traject volgde. Delaatste tien procent haakte af. Maar toch wijzen de trekkers erop dat het resultaatniet in de eerste plaats bestaat uit de succesvolle toeleiding tot werk of school,maar vooral uit een heel proces van resocialisatie dat moeilijk is te verantwoordenen bewijzen. Er is dus een dringende behoefte aan verbeterde methodiekenvoor een objectieve en zinvolle toetsing van resultaten.109Ook veel van het betere buurtwerk vertaalt zich in ‘onzichtbare’ of ‘stille’ socialecohesie, maar het georganiseerde leervermogen – experimenteren en daaruit leren– behoeft verbetering. Te veel successen blijven onzichtbaar, te veel veldwerkersblijven stil. Er zijn ook weinig prikkels om nieuwe benaderingen te ontwikkelenen te verspreiden. Wat bijvoorbeeld te denken van de nieuwe initiatieven op hetgebied van mediation (bemiddeling)? Opbouwwerkers richten zich op conflictbeheersingbij fricties tussen bewoners; wooncorporaties leiden bewoners op inbuurtbemiddeling, zodat er bij problemen niet direct professionals bij wordengehaald, maar een groep buurtbewoners zelf bemiddelt. Maar net als bij veiligheid‘scoor’ je niet met preventie, maar met repressie. Een van onze creatievegesprekspartners stelde daarom voor om – zoals in de gezondheidszorg en hetonderwijs – een inspectie in de maatschappelijke zorg in te stellen die op basisvan harde en zachte feiten kan komen tot een rapportage.3.6 conclusie: de buurt kan ertoe doen, ondervoorwaardenDe eerste onderzoeksvraag die ten grondslag ligt aan dit rapport luidt: kunnenactiviteiten van mensen in buurten bijdragen aan de aanpak van alledaagse leefbaarheidsproblemendie ze ondervinden, op met name gebieden van fysiekeinrichting, veiligheid, onderwijs en kinderopvang, sociale infrastructuur? Dithoofdstuk laat zien dat op elk van de vier onderzochte terreinen de vraag bevesti-