Vertrouwen in de buurt - KISS

empirische bevindingen: het perspectief van bewonersheeft geen ‘afdeling Brede School’, maar laat de oprichting en inrichting daarvanaan de gemeenten en de scholen over. Het concept is bewust ook niet scherpgedefinieerd, laat staan dat er wet- of regelgeving voor is ontwikkeld. Brede scholenvallen onder de reguliere wet- en regelgeving die voor alle scholen geldt. “Wedenken wel eens dat het een succes is omdat we er vanuit het rijk geen scherpedefinitie aan gegeven hebben”, zegt de verantwoordelijke ambtenaar. Voorloperswijzen inderdaad de weg in de ‘vrije ruimte’.In het Rotterdamse Hoogvliet en in Groningen verenigen soms complexe samenwerkingsverbandenvan sociale spelers zich rond één ideaal: het kind centraal,daaromheen de ouders en in een derde schil de buurt. Daarbij gelden twee voorwaarden.Ten eerste: de brede school moet voor alle betrokken spelers wel corebusiness zijn en niet iets wat ze erbij doen. Ten tweede: financiële en personelemiddelen worden – zonder oormerken – ingeleverd ten behoeve van een gezamenlijkepot. Indien immers alle initiatieven van de sociale spelers, met inbegripvan scholen, opbouw- en welzijnswerk, wooncorporaties en politie, uit één handworden aangestuurd, is er veel mogelijk.Onverlet de voortgang vraagt een aantal openstaande beleidsvragen om naderebeantwoording. Brede scholen behalen bijvoorbeeld geen meetbaar betere onderwijsresultatendan ‘normale’ scholen. De huidige aanpak is ook kwetsbaar tengevolge van onduidelijke verantwoordelijkheden. De tussenschoolse opvang isbijvoorbeeld niet goed geregeld: wie is verantwoordelijk en wie betaalt dekosten? Maar vooral: indien de brede school werkelijk inspeelt op de behoeftenvan leerlingen, ouders én buurtbewoners, hoe kunnen ouders en buurtbewonersdaarbij beter worden betrokken? Het lijkt vaak nog een inspanning van socialespelers onder elkaar: voor u, zonder u. Is het ook niet zaak om de versneldeontwikkeling te stimuleren? En kan dat zonder een gericht rijksbeleid?893.4.6 gepaste afstand bij uitvoeringKrijgen professionals niet veel te veel op hun bordje als ze in één organisatie voorálles het aanspreekpunt zijn? De meesten van onze gesprekspartners zijn overtuigdvan het tegendeel: samenwerking betekent juist dat je de taken en verantwoordelijkhedenin goed overleg verdeelt. Er is daarom aandacht vereist voor: (a)de vormgeving van de ouderbetrokkenheid; (b) de toespitsing van spelregels metnadruk op een aangepaste beheersstructuur.Vormgeving van de ouderbetrokkenheidAllochtone ouders zijn in het algemeen gespitst op het onderwijs. Zij weten: inNederland moet je diploma’s hebben. Ze kijken echter hoog op tegen een veelheidvan echte of vermeende drempels zoals ‘ik spreek de taal niet goed’ of ‘ikweet niet hoe je moet vergaderen’. Veel eenoudergezinnen hebben specialeaandacht nodig en ook speciale kinderopvang. Brede scholen zijn er voor deouders in de eerste plaats omdat de straat onveilig is voor kinderen. Het gaaterom op hun behoeften en kwaliteiten in te spelen, zelfs als dat niet gebeurt