Vertrouwen in de buurt - KISS

empirische bevindingen: het perspectief van bewonersop de koffie te gaan en te horen wat er allemaal speelt.” Het trefwoord is respect:zonder wederzijds respect is er geen basis voor samenwerking en juist die samenwerkingis essentieel voor een op preventie gericht veiligheidsbeleid.Respect moet je niet alleen geven, maar zelf ook verdienen. Zelfredzaamheid isdaarom iets wat je moet leren en dat vereist een directe betrokkenheid van oudersen andere opvoeders. Een politieagente wees bijvoorbeeld op het rij- en parkeergedragvan ouders bij het wegbrengen van hun kroost naar de buurtschool in eenwoondorp. Allemaal nette mensen, die hun auto’s op de stoep zetten en tegenhun kinderen zeggen dat ‘ze’ meer parkeerplaatsen voor de deur moeten aanleggenen het vastlopende verkeer beter horen te regelen. Je moet gewoon bezig blijvenmet het elkaar aanspreken op kleine dingen, zegt een stadsdeelvoorzitter:vergunningen, fietsen zonder licht, monumentenzorg, en dergelijke. “Het gaaterom dat de binnenstad een prettige plek wordt om te wonen en niet alleen eenplek is voor de man met de grote bek.” De politie kan dat ondersteunen: “Handhavingzie ik als een middel voor sociale integratie.”Twee hoofdcommissarissen schetsen de hoofdlijnen van een beleid met eenbeperkt aantal voor de burger herkenbare thema’s, waarbinnen de burger zijneigen positie herkent en het belang dat overheid en politie daaraan geven. Zeleggen een nadruk op die eigen rol en hoe die in de praktijk inhoud kan krijgen;veiligheid begint bij jezelf. Dit kan worden geïllustreerd met de beveiliging vanhet eigen huis, maar ook met de opvoeding van de kinderen. Zoals een politiemanons meldde: het blijft een merkwaardig fenomeen dat mensen wel hunkroost berispen voor het weggooien van een prop op straat, maar een momentlater blijmoedig met hetzelfde kind op de fiets door een rood licht rijden.71Voorstandsbuurten: meer individuele invullingEen succesvolle voortrekker: “Het is onzin dat mensen niet meer te organiserenzouden zijn. Als zij een gezamenlijk belang hebben, lukt het wel.” Particulierebuurtpreventie kan ervoor zorgen dat een groep individuen successen boekt dievoor ieder afzonderlijk onhaalbaar zijn. Een goede informatie-uitwisseling staatvoorop. Potentiële inbrekers werken met succesformules. Er waren in een kleinebuurt van zo’n 100 woningen meer dan 30 identieke inbraken te betreuren voordatbuurt en politie in actie kwamen. Daarom is nu een ‘e-buurtnetwerk’ opgericht,waaraan 60 procent van de bewoners bijdraagt, bijvoorbeeld voor hetmelden van hangjongeren, prostitutie, afval en drugsoverlast. De wijkagent leestmee en heeft maandelijks contact met de buurttrekker, onder andere om informatiete vergelijken.Op andere plaatsen worden particuliere beveiligingsbureaus ingeschakeld opkosten van de buurt. Er is geen centraal – zeg: Haags – politiebeleid op dit gebied.Een regiocoördinator: “Wij hebben geen beleid. Als er afspraken zijn gemaakt,dan gaat dat waarschijnlijk via de wijkagent in de desbetreffende buurt.” Eenwijkagent: “We hebben geen specifiek beleid met beveiligingsbureaus. Uit ervaringkan ik zeggen dat we erg goed met ze kunnen samenwerken.” Het werkt