Vertrouwen in de buurt - KISS

de toegevoegde waarde van buurtgericht beleidEnquêteonderzoek van het scp (2004) bevestigt voorts accenten uit ons eigenveldonderzoek. Ruim 80 procent van de mensen verwacht bijvoorbeeld in 2020meer zelf verantwoordelijk te zijn voor de veiligheid in de eigen woonomgeving;een kleine 90 procent denkt dat toezicht meer door particuliere beveiliging zalworden verricht en stemt daar in ruime meerderheid ook mee in (scp 2004: 481;zie par. 3.3). Burgers hechten ook belang aan de brede school; een kleine 60procent acht het waarschijnlijk dat in 2020 scholen zich buiten de gewoneschooltijd veel meer dan nu zullen bezighouden met zaken als naschoolseopvang, hulp bij opvoeding en huiswerkbegeleiding en ruim 60 procent acht datwenselijk (scp 2004: 404; zie par. 3.4).Ook de differentiatie naar soort buurt, zoals al is gesignaleerd in de hoofdstukken3 en 4, is in andere onderzoekingen herkenbaar. De meeste mensen zijn redelijktevreden met hun woning, maar er worden accenten geplaatst als het gaat om dedirecte woonomgeving (tabel 5.1). Zo wensen de bewoners van achterstandsbuurtenmeer aandacht voor hun veiligheid en de verloedering van de openbareruimte, terwijl in voorstandsbuurten wordt gevraagd om een zwaarder accent opde fysieke inrichting.Enigszins verrassend, zeker voor beleidsmakers die het platteland soms nog identificerenmet landbouw, is de grote gelijkenis tussen dorpen en steden (par. 2.3).Slechts op een beperkt aantal punten is er sprake van statistisch significanteverschillen tussen dorpelingen en stedelingen in hun leefbaarheidsbeleving(tabel 5.2). Vooral de veiligheidsbeleving weegt in grote steden veel zwaarder danop het platteland. Dit bevestigt de bevindingen van ons veldonderzoek en dat vananderen zoals Thissen (2001) en R. Engbersen et al. (2001; 2003): het platteland isniet meer wat het is geweest. De media, televisie vooral, brachten de wereldbinnenshuis. Met de komst van de ‘tweede auto’ zijn bovendien problemen vanfysieke mobiliteit (openbaar vervoer) minder zwaarwegend geworden en hebbenagrarische werkdorpen zich in toenemende mate ontwikkeld tot woondorpen,met steeds vaker een regionale economische en sociale oriëntatie (werk envertier). Instromers – veelal in de orde van 50 procent in een tiental jaren –worden snel opgenomen in dorpsgemeenschappen die worden gekenmerkt doornieuwe vormen van samenbinding, gebaseerd op een gedeelde trots.145De conclusie is dat het belang dat onze gesprekspartners tijdens het veldonderzoekaan de geselecteerde beleidsterreinen hechtten, breder wordt gedeeld, ookwaar mogelijk op dit moment (nog) geen sprake is van experimenten met eengrotere buurtbetrokkenheid.5.3 de inhoudelijke toegevoegde waardeOp elk van de onderzochte terreinen kan met behulp van een buurtgericht beleidgrote ‘winst’ worden behaald. Op dit moment is deze potentie echter omverschillende redenen nauwelijks verwerkelijkt in het bestaande beleid. Er ligtdus een uitnodiging aan beleidsmakers om de kansen aan te grijpen.