Vertrouwen in de buurt - KISS

vertrouwen in de buurtwethouders en ook hun status houden niet over: “Als je in ons stadsdeel bestuurderwas, betekende dat dat je niet goed was.” Ook voor voorlieden van socialespelers is het geen aantrekkelijk gebied: “Je kon hier niet scoren.” Bewonersweten wel wat nodig is: politieke partijen moeten zwaargewichten sturen omduidelijkere lijnen uit te zetten en ook vast te houden. Waarom huurt de burgemeesterniet gewoon een paar man in om in de moeilijkste wijken “de kar los tetrekken”? Het is nu een chaos: “iedereen doet maar wat.”4.3.2 proces: vertrouwensdrempels voor nieuwe uitvoeringOok aan de proceskant doen zich drempels voor, die blijkens ons veldonderzoekregelmatig belemmerend werken bij de uitvoering van nieuw beleid. Het gaatditmaal om vertrouwensdrempels: bewoners en veldwerkers geloven onvoldoendein de intenties van beleidsmakers en aarzelen hen te volgen of actief meete denken. De oorzaken zijn gelegen in: (a) een korte tijdshorizon; (b) onzekeresleutelhouders.130Korte tijdshorizonBeleidsuitvoerders en bewoners hebben beiden een korte tijdshorizon. Als danbovendien beleidsmakers geen continuïteit inbouwen, ontstaat onvoldoendeverankering. Dat is een serieus probleem, omdat de oplossing van veel leefbaarheidsvraagstukkeneen lange adem vereist. De fysieke inrichting van buurten isgebaat bij een gebiedsgerichte benadering met een langetermijnperspectief, nietbij een optelling van eenmalige projecten. Veiligheid in de buurt moet zijngestoeld op een voortdurende waakzaamheid van bewoners. De verankering vanouderbetrokkenheid in het onderwijs en de vorming van brede scholen bestrijkenlangere perioden. En de sociale infrastructuur kan niet zonder vertrouwen, dat– zoals vaak wordt gezegd – te voet komt (maar te paard vertrekt).Ons veldonderzoek biedt vele illustraties van politici en bewoners die in ditopzicht tekortschieten. De politiek wil (te) snel scoren; elke vier jaar zijn erverkiezingen en de media bieden zelfs zoveel tijd niet. Dit kan, speciaal op sociaalterrein, leiden tot jojobeleid met de bijbehorende demotivatie en schade tengevolge van weggegooid geld (zie par. 3.5.3). Bewoners hebben vaak een verkeerdtijdsperspectief. Overheidsbeleid is in hun ogen een ver-van-mijn-bedshow mette weinig bevrediging van kortetermijnwensen. Beleidsmakers moeten hiermee,wellicht met tegenzin, rekening houden. Een onvoldoende draagvlak en te groteonrust leiden tot onbestendigheid. Het is dus zaak het beleid ‘op te dienen’ inkleinere, hapklare brokken. Het is ook zaak zogenoemde early wins – snelle enmisschien zelfs goedkope successen – te boeken en daarmee de publiciteit tezoeken. Dat vereist een zorgvuldige regie.Onzekere sleutelhoudersBij elke verandering is een klein aantal mensen bepalend voor het welslagen vanhet gehele proces. Zij moeten de verantwoordelijkheid nemen voor grote beslissingen,het vereiste politieke en maatschappelijke draagvlak bewerkstelligen, hun