Vertrouwen in de buurt - KISS

de weg vooruitmachtige spelers als bedrijven en projectontwikkelaars bij grootschalige infrastructureleplannen. Een aantal malen wezen we ook op de wenselijkheid vanondersteunend beleid dat de reikwijdte van de buurt of de gemeente (ver) teboven gaat. Daarbij valt te denken aan het formaliseren van succesvol non-beleid.Maar het betreft ook de economische pijler van een duurzame samenleving – hetuitzicht op werk – die bij de verankering van de sociale herovering beleidsmatigtekortschiet. De regering zou op dit terrein wellicht leentjebuur kunnen spelenbij het Verenigd Koninkrijk, waar bedrijven en particulieren een belastingaftrekkrijgen voor hun community investment (uk Community investment tax credit).Maar boven alles zijn twee taken van cruciaal belang voor het slagen van eenbuurtbeleid: (a) visievorming; (b) aanpak van aanpalend beleid.Formuleer een robuuste visie op buurtgericht beleidBuurtbeleid kan alleen slagen indien het breed wordt gedragen door de grote politiekepartijen en daardoor over een periode van meerdere kabinetten uitvoerbaaris. Ook dit vereist een cultuuromslag; het recente advies Cultuur met een forspostuur van de Raad voor het Openbaar Bestuur (2004) laat daarover geen twijfelbestaan. Momenteel lijken de geesten daar rijp voor, bij de nationale politiek, hetopenbaar bestuur en de sociale spelers, en in brede lagen van de bevolking. Voorhet vereiste veranderingsproces kan de 15/70/15-regel worden gehanteerd: 15procent van de betrokken gemeenten zal ‘tegen’ zijn, 70 procent zegt alle juistewoorden, maar kijkt het in de praktijk aan, en 15 procent is bereid ervoor te gaan.231Een werkelijk Andere Overheid kan de cruciale vonk op die (potentiële) koplopersvan een eerste veranderingsgolf laten overspringen door hen succesvol temaken. Twee concrete aanbevelingen kunnen hiertoe bijdragen. Ten eerste,creëer een extra experimenteerruimte met, op aanvraag, een actieve ondersteuningvanuit een expertteam, zoals nu al het geval is bij het grotestedenbeleid. Tentweede, benoem een zware stuurgroep van eindverantwoordelijken bij overheiden sociale spelers – een Sociaal Platform, voorgezeten door de minister voorBestuurlijke Vernieuwing – die op afroep zich voordoende drempels ruimt.Daardoor wordt de kans op vroeg succes van de koplopers groot en zullen velevan de toekijkers zich in een tweede veranderingsgolf aansluiten.Rijk en provincies dienen de verspreiding van de buurtgerichte aanpak (bijvoorbeelddoor middel van focusgroepen en het stimuleren van franchiseketens) testimuleren en overkoepelende kaderafspraken met de nationale of regionalekoepels van sociale spelers en particuliere partijen zoals de verzekeraars af te sluiten.Ze moeten ook het nakomen van dergelijke convenanten bewaken, indiennodig met harde hand. Dat geldt zeker voor de afspraken met wooncorporatiesten aanzien van de sociale kant van hun activiteiten in een strakgetrokken BesluitBeheer Sociale Huursector. Maar het geldt ook voor de kaderafspraken op hetgebied van de veiligheid met de politie (bijvoorbeeld over buurtpreventie) enverzekeraars (lagere verzekeringspremies in geval van collectieve buurtbeveiliging).