Vertrouwen in de buurt - KISS

ijlage 1: processen en instrumenten van verandermanagementboompje-straatje-wereld van normale mensen.” Ditmaal zijn het de bewoners,vooral met hun antwoorden op open vragen en opmerkingen buiten de vragenlijstom, die richting geven aan de gezamenlijke agenda. Dergelijke onderzoekenworden vaak deur-aan-deur uitgevoerd door professionals of door bewoners metexterne begeleiding, idealiter in opdracht van een buurtorganisatie (zie ookLammerts 2000 voor een uitgebreidere beschrijving van het verwante ‘activerendeinterview’).Stap 1b: communicerenEr zijn weinig instrumenten om bewoners of organisaties te dwingen tot actie,laat staan tot samenwerking. Het was een soort noodkreet van een betrokkenambtenaar: “Geef ons vijf minuten een sterke man, een formateur. Iemand of ietsmoet aandringen op een beslissing na anderhalf jaar praten.” Initiatiefnemersmoeten veeleer een goed verhaal – noem het een visie – hebben dat inspeelt opwerkelijke behoeften van bewoners en voortbouwt op hun kwaliteiten. Hetprobeert een gezamenlijke richting te schetsen die de beoogde partners kanverwarmen en hen kan bezielen tot meedenken en meedoen.Het herstructureringsgebied Hoogvliet ging bijvoorbeeld voor kwaliteit. “Weverkopen geen woningen maar een idee. We proberen de bewoners te verleidenom mee te werken aan de opbouw van zichzelf.” De Amsterdamse nv Zeedijkrichtte zich op veiligheid als basis. Door werken en wonen in de straten en debuurt te combineren, kreeg je zowel ’s avonds als overdag sociale controle. Deverloedering werd daarom gekeerd door het opkopen en renoveren van pandenen de bedrijfsruimtes te verhuren aan bonafide ondernemers; de buurt werdteruggegeven aan de bewoners. Ome Jan biedt randjongeren een sociaal alternatiefvia Opboxen; allochtone studenten stimuleren met hun huiswerkcursus alsrolvoorbeelden tot doorleren; een multicultureel eet-/muziekpaviljoen bouwt opde kracht van de buurt: goed feesten en eten; leraren willen achterstanden nietalleen bestrijden maar ook voorkomen met hun plan “Vanaf nul jaar naar debasisschool”.251Een visie biedt ook uitzicht op de langere termijn. Politiemensen praten metwarmte over preventie naast repressie; adviseurs benadrukken de economischeen sociale doorgroei van allochtonen; ervaren bestuurders waarborgen de continuïteitvan het beleid. Een wethouder lacht om zijn eigen leerproces: alle oudershaakten af toen hij kwam met een verhaal over achterstanden, maar deden meetoen hij – een ervaring wijzer en een buurt verderop – hun voorspiegelde welkekans de brede school kon bieden in de vorm van goedkope sportactiviteiten.Een goed verhaal alleen is echter niet voldoende. Initiatiefnemers moeten hunverhaal ook hanteerbaar maken voor hun doelgroep(en) en zich beperken tot eengelimiteerd aantal thema’s. In Midden-Drenthe worden de resultaten van bewonersenquêtesomgewerkt tot prioriteitsthema’s, die worden geordend op basisvan economische kosten en maatschappelijk rendement en die worden besprokenin een buurtpanel met als uitkomst een actieplan met een tijdshorizon van