Vertrouwen in de buurt - KISS

vertrouwen in de buurtbetaalbaar te houden, wordt de fysieke vormgeving van de brede school medetoegesneden op de behoeften van de buurtbewoners. Een gymnastiekzaal wordtvervangen door een sporthal die mede wordt gebruikt door buurtverenigingen;een zwembad wordt geïntegreerd in een multifunctioneel complex, zodat zowelleerlingen als buurtgenoten ervan profiteren. Maar de samenwerkingspartnerszijn ‘anders’ dan in achterstandsbuurten; het zijn niet zozeer de sociale spelers,maar vaker private partijen zoals crèches of sportverenigingen en muziekscholen.3.4.4 integraal beleid86Er wordt veel op het bord van scholen gelegd, wellicht te veel; veel gesprekspartnerswaarschuwen daarvoor. De kerntaak van scholen blijft toch het bieden vangoed onderwijs; wat daarna volgt zijn secundaire en tertiaire taken. Een te integraalbeleid, waarbij alle problemen van leerlingen – om niet te spreken van debuurt – worden doorgeschoven, geeft geen pas. Twee aspecten van de nietteminwenselijke bredeschoolvorming vragen echter om zorgvuldige invulling: (a) hetdoorbreken van de overmatige eenzijdigheid door de aanstelling van sterkebestuurders en onorthodoxe uitvoerders; (b) het beter afstemmen van de plannenvan sociale spelers.Aanstelling van sterke bestuurders en onorthodoxe uitvoerdersBinnen de gemeentepolitiek en de ambtelijke organisatie bestaan natuurlijkedrempels voor verandering. Steeds blijkt de verantwoordelijke wethouder of destadsdeelvoorzitter een doorslaggevende rol te spelen bij het uitdragen van hetbredeschoolconcept en het vrijmaken van geld. Zij organiseren het draagvlak,maar hun rol is vooral bepalend bij het ruimen van zich voordoende barrières,waarbij zij als rugdekker fungeren voor – vrijwel zonder uitzondering – onorthodoxeuitvoerders, die de voortgang van de gewenste ontwikkeling stellen bovende institutionele logica.Deze trekker – bijvoorbeeld een schooldirecteur of een ambtelijk projectleider –breekt gevestigde culturen en structuren af om nieuwe ontwikkelingen mogelijkte maken en zoekt de marges op van regelgeving en beleidskaders. Een pionierendedirecteur van een basisschool vond dat de sociale veiligheid in zijn wijkzodanig uit de hand liep dat hij zorgde dat hij in gesprek kwam met deelgemeente,politie en welzijn over de problemen in de wijk – en hij is toen gewoonbegonnen. Dat wekt onvermijdelijk weerstanden bij de gevestigde orde. Dewethouder of stadsdeelvoorzitter zet dan zijn politieke gewicht in om weerstandenin gemeentepolitiek en ambtelijke organisatie weg te nemen. Op die wijzewordt als het ware in de uitvoeringspraktijk gedereguleerd en geherreguleerd.Afstemming tussen sociale spelers“We moeten twee wethouders laten samenwerken; dat is nog moeilijker dantwee ministers.” Beleidsmakers lopen aan tegen scheidslijnen: politiek enbestuur zijn over het algemeen georganiseerd via gespecialiseerde, functionelebeleidskokers. Het blijkt moeilijk te zijn beleidsdoelen en geldstromen uit de