Vertrouwen in de buurt - KISS

vertrouwen in de buurtworden vervangen, maar sommigen zitten er al tien jaar, dit ondanks het feit datde gemeente hen in geval van nood kan ontslaan. De oude garde verzet zich tegengedwongen aftreden en wordt daarin gesteund door de frontlijn van de socialespelers die niet graag hun netwerk verloren zien gaan. En een gefrustreerde horecaondernemerlegt ons uit: “Er zit een aantal 80-jarigen in dat bestuur en diewillen alleen maar behouden. Als de gordijntjes voor de ramen scheef hangen,bellen ze de wethouder.”264Het gaat om een kwetsbaar evenwicht: “Een buurtnetwerk moet voldoendebescherming bieden en gezellig zijn, maar ook open blijven – er moeten nieuwemensen bij kunnen komen.” In sommige plaatsen wordt dat evenwicht bewaaktdoor statutaire regelingen, waarin is bepaald welke organisaties vertegenwoordigdmoeten zijn of hoe lang mensen zitting kunnen hebben. Tegelijk moetnieuwe instroom worden aangetrokken en dat stuit op weer andere problemen.Het werken in een buurtorganisatie is vaak beperkt aantrekkelijk – veel werk enweinig eer en invloed. Voortdurend dreigt het gevaar van de inkapseling van trekkersof het “afpakken” van hun succesvolle initiatieven door professionals. Eengemeente wil een initiatiefgroep omvormen tot een dorpsraad, maar de trekkerszijn er niet van gediend: “We willen niet het risico lopen om gepolitiseerd teworden.” Elders stellen we de ‘foute’ vraag: ‘Wat doet jullie dorpsraad nu?’ Devoorzitter van het gecoöpteerde stichtingsbestuur, als door een adder gebeten:“We zijn geen dorpsraad. Dat willen we niet zijn.” In een voorstandsbuurtweigert de voorzitter van de buurtpreventievereniging mee te denken over hetasfalteren van een onverharde weg: “We willen ons richten op veiligheid en zobelangenverstrengelingen voorkomen.”Stap 4b: constructieve ontevredenheid bewakenOntevreden, gefrustreerde mensen klagen, opperen destructieve plannen of – alshet ze te gek wordt – haken af. Tevreden mensen dragen echter geen verbeteringsideeënaan. Dat geldt in probleemloze voor- en middenstandsbuurten, maarook elders wanneer een probleem opgelost lijkt te worden en de druk van debewonersketel gaat: “Het zichtbaar worden van succes kan een rem op succesworden.” Bewoners bundelden zich bijvoorbeeld in een buurtraad om de leegloopvan hun buurt tegen te gaan. Ze kraakten een leegstaand pand en vestigdener een buurtcentrum, dat een democratisch verkozen bestuur kreeg en met groteeigen inzet en uiteindelijk ook steun van de politiek succes boekte. Met het afnemenvan het probleem waarvoor ze zich hadden georganiseerd, liep echter deanimo voor het buurthuisbestuur terug en raakte de buurtbetrokkenheid in deversukkeling.Op welke wijze kan worden bevorderd dat blijvend sprake is van een constructieveontevredenheid? Het vereist evenwichtskunst: “Als de overheid te veel naarzich toetrekt, krijgen de tegenspelers in de wijkaanpak de neiging achterover tegaan leunen.” Overheid en sociale spelers moeten de bewoners ook niet “pamperen”:niet alle besluitruimte en macht uit handen geven. Maar mensen moetenwel kunnen geloven in hun eigen invloed: ze moeten – op zijn minst figuurlijk –