Vertrouwen in de buurt - KISS

vertrouwen in de buurtmet normale routines instandhoudend en vernieuwend. Een dergelijke samenwerkingvereist een vertrouwensbasis die nu veelal nog onvoldoende aanwezigis.266Een eerste voorwaarde daartoe is het waarborgen van blijvende steun, zowelfinancieel als politiek. We noemden vele voorbeelden van jojobeleid. Een politieagent:“Dan moet er weer meer blauw op straat, moeten we de wijk in, samenwerkenmet anderen en dan weer niet.” Opbouwwerk heeft te weinig draagvlaken dat maakt het beleid kwetsbaar: “Het is een bonbonnetje en momenteel is hettijd voor roggebrood.” Er zijn echter ook de goede voorbeelden van gemeenteradendie over de volle breedte een initiatief steunden en een langetermijnfinancieringwaarborgden. Beleidsmakers leerden samenwerken. Binnen het ambtelijkapparaat, vertellen ze, zit de brede school goed tussen de oren. De kokers verdampenals het ware en daardoor lopen rijksprogramma’s als Heel de Buurt enOnze Buurt Aan Zet maar ook allerlei gemeentelijke acties via de scholen. Politici– de voorzitter van de stadsdeelraad in een herstructureringsgebied en de wethoudervan de centrale stad bijvoorbeeld – maakten een doorbraak naar “eensoort eenheid van bestuur” toen zij de verantwoordelijkheid deelden voor debesteding van het enorme blok gsb-geld.Overheden leerden ook samenwerken met sociale en private spelers. Het bijzonderevan hun stad is de mentaliteit van “samen iets voor elkaar krijgen”, zeggenze. Er zijn samenwerkingsverbanden van 25 verschillende instanties, die overleggenop directieniveau. Een gemeente bleek een waardevolle partner te zijnvoor andere partijen zoals een wooncorporatie en grote ondernemingen. Ondernemers(verenigingen)merkten dat ze konden wheelen en dealen met de overheid:“Ze weten dat er te praten valt met de overheid. Het gaat niet om de autoriteit,maar om dat je ook wat te bieden hebt en dat mensen er graag bij willenhoren.”Ondernemingen leerden van hun kant inhoud te geven aan hun license to operate.Shell Pernis sloot een convenant met naaste buur Hoogvliet en betaalde mee aande aanleg van een fly-over over de snelweg die het stadsdeel scheidt van de restvan Rotterdam. Dow Chemical voert in Terneuzen een actief buurtbeleid: “Wemoeten verantwoord omgaan met de hele onderneming, want we zijn afhankelijkvan de acceptatie door de omgeving.” Hun bewonersadviesraad heeft eenantenne- en communicatiefunctie. Het bedrijf vergadert ook eenmaal per jaarmet de dorpsraden van Zeeuws-Vlaanderen en met de colleges van b&w. Hetbedrijf richtte omgekeerd een leercentrum met computers voor ruim 100 personenin op het regionaal opleidingencentrum en werkte intensief mee in diversestageverbanden en gastcolleges. De laatste bewoner van Boerengat, een minibuurtin de schaduw van de fabriek, weet de grote buur te waarderen: “Als er watis, hoeven we maar een kik te geven en ze doen er wat aan.”De finale vertrouwenstoets is echter gelegen in de vrijwillige verbanden tussenbewoners onderling of met private partijen. Bewoners geloven vaak niet in de