Vertrouwen in de buurt - KISS

empirische bevindingen: het perspectief van bewonersverschillende beleidsvelden te combineren. We zien dat vooral bij brede scholen:zonder een professionele, vrijgestelde ‘oplossingsmakelaar’ is het bij elkaar brengenvan alle samenwerkingspartners en geldstromen vaak moeizaam. Ook demanier waarop verantwoording wordt afgelegd over de besteding van de budgettenverschilt sterk tussen onderwijs- en welzijnsorganisaties. In de welzijnssectorworden alle toegezegde gelden en budgetten geoormerkt naar doel metprecieze bestedings- en verantwoordingsregels die weinig armslag laten voormaatwerk. Er is mede daardoor sprake van een groot aantal coördinatiemechanismen,en dat wekt wrevel en beperkt de lust tot samenwerken vanuit het onderwijs:“De kans op bureaucratie is levensgroot.”Onze gesprekspartners hebben echter nog grotere problemen met het zogenoemde‘jojobeleid’. Een meerjarenperspectief is volgens succesvolle trekkers vanfundamenteel belang; je mag niet verwachten dat je met een project van een paarjaar wezenlijke maatschappelijke veranderingen kan realiseren. Het gaat om meerjarigeprogramma’s die zijn losgekoppeld van coalities en verkiezingen. In Groningenhebben gemeenteraad en college de financiering van het Vensterschoolproject(de Groningse variant van de brede school) vastgelegd voor tien jaar – dus aanzienlijklanger dan één collegeperiode. In Rotterdam-Hoogvliet maakten deelgemeenteen gemeente via de structuur van ‘Onderwijs Kansen Zones’ de aandachten middelen voor de bredeschoolontwikkeling structureel, en in het AmsterdamseBos en Lommer kreeg het project Capabel achttien jaar om de leerlingenbegeleidingstructureel vorm te geven. Ook andere sociale spelers moeten hun prioriteiten,inclusief de bijbehorende geldstromen, verleggen en zeker stellen.87Maar het zijn de positieve uitzonderingen. Scholen proberen te ontkomen aan hettijdrovende ‘potjes zoeken’. Steeds wordt het ontbreken van een structurelefinanciële basis verbonden met de relatie met politiek en bestuur: “Ze nemen onsniet serieus!” Het probleem van continuïteit is weer het grootst aan de kant vanwelzijn: financiering gebeurt meestal op project- of activiteitenbasis, waarbij hetgaat om kleine bedragen uit een financiële kraan die voortdurend en onvoorspelbaaropen dan wel dicht wordt gedraaid. Er is bijvoorbeeld onduidelijkheid overhet voortbestaan van gesubsidieerde banen voor ouderbetrokkenheidsassistenten,klassenassistenten en beheerders van gebouwen en de OnderwijskrachtenAllochtonen Levende Talen (AOLT’s) zijn afgeschaft, terwijl al dergelijke functieseen cruciale rol spelen in brede scholen en scholen met aandacht voor ouderbetrokkenheid.3.4.5 coproductie van beleidNa in de vorige twee subparagrafen te zijn ingegaan op enkele inhoudelijkebeleidsaspecten van onderwijs in de buurt, komt hierna het proces van wisselwerkingin de beleidsvorming aan de orde. Door activiteiten op de werkvloer telaten bedenken, is het mogelijk maatwerk te leveren in de relatie van school enbuurt: de uitvoerende mensen weten het beste welke activiteiten passen bij despecifieke samenstelling van de buurt- en leerlingenpopulatie. Echter, ook de