Vertrouwen in de buurt - KISS

empirische bevindingen op bestuurlijk gebiedcoproductie nastreven bij de beleidsvorming en een gepaste afstand bij de uitvoering.Deze logica is toegesneden op de behoeften en kwaliteiten van buurten metjuist veel samenhang. Overheid en sociale spelers moeten daarbij als het wareterugtreden: vrijheid laten, decentraliseren, condities creëren waaronder mensenvrijwillige initiatieven nemen. Dit zijn elementen van een paradigma dat wezenlijkanders is dan het paradigma waarop buurt- en wijkbeleid in de jaren vijftig ofde jaren zeventig/tachtig op gebaseerd was. Haagse en gemeentelijke agenderingsmachinesmoeten enigszins op afstand worden gehouden.De bestuurlijke uitdaging wordt vergroot doordat veel, vooral grotere steden temaken hebben met zowel hot spots in achterstandsbuurten als – noem het maar –‘vreedzame’ buurten. Binnen een enkele organisatie moeten dus twee totaalverschillende culturen tot ontplooiing worden gebracht. Aan de top van die organisatiesmoet dat zelfs gebeuren door een en dezelfde personen. Dat stelt hogeeisen aan de betrokken bestuurders: het is slechts weinigen gegeven om in meerdere‘sporten’ te excelleren en op teamniveau is dat nog zeldzamer. Daarbovenopkomt de taakstelling die voortvloeit uit een verschuiving van de institutionelenaar de vraaglogica. Idealiter heeft die plaats wanneer de sociale inhaalslag in eenachterstandsbuurt zijn voltooiing nadert of wanneer beleidsmakers besluiten desprong te maken omdat ze dat passender bij de behoeften en kwaliteiten vanbewoners achten. In die gevallen dienen passende oplossingen te worden geformuleerdvoor de geschetste drempels voor verandering.139Een veranderingstraject moet zorgvuldig worden doordacht en uitgevoerd; deverschillende stappen die daar onderdeel van zijn hebben we in bijlage 1 uitgeschreven.Het succesvol doorvoeren van veranderingstrajecten, bewijst de praktijk,is vaak een combinatie van bestuurlijk vakmanschap, een goed begrip van decontext, een lange adem (volhouden, continuïteit ten aanzien van middelen enmensen), en ongetwijfeld ook een dosis geluk bij het grijpen van het goedemoment. We komen daarop terug in hoofdstuk 6, waar we beleidsaanbevelingenvoorleggen voor de gemeentelijke overheid en sociale spelers, maar ook metbetrekking tot de vereiste ondersteuning vanuit rijk en provincies, en ‘de politiek’.Eerst willen we in het volgende hoofdstuk onderzoeken in hoeverre onzeempirische bevindingen worden gedekt door het onderzoek van derden en of zeook van generieke toepassing zijn. Bovendien is de tweede onderzoeksvraag, diewe ons stelden, vooralsnog onbeantwoord: kunnen buurtinitiatieven en buurtbeleidbijdragen aan het versterken van sociaal en mogelijk ook politiek vertrouwen?