Vertrouwen in de buurt - KISS

empirische bevindingen: het perspectief van bewonersportiers in hun beste belang is. Gemeenten geven een startsubsidie voor deoprichting van buurtpreventieverenigingen.Betere informatievoorziening en regieMensen zijn potentieel snel bereid in actie te komen als het gaat om veiligheid.Een goede wederzijdse informatieverschaffing dient daarom een sleutelrol tevervullen in de wisselwerking tussen politie en bewoners en tussen buurtbewonersonderling. Volgens de initiatiefnemer van de Tilburgse buurtpatrouille enhet bijbehorende elektronische buurtnetwerk is dat de basis voor een effectieveaanpak van (potentiële) inbrekers. Soms gaat het om incidenten in de buurt zelf,zoals de systematische serie garage-inbraken in een Tilburgse buurt. Maar ookincidenten buiten de buurt kunnen een rol spelen: een bericht in de media heeftveel effect. Bewoners hebben problemen met een – in hun ogen – ‘zachte’ aanpakvan veelplegers. Zij signaleren dat ervaren boefjes de organisaties en professionalstegen elkaar uitspelen. Een stevige aanpak, bijvoorbeeld werkstraffen in debuurt, heeft voor hen een belangrijke symbolische functie: er is aandacht voor debuurt en ook aandacht voor hun onveiligheidsgevoelens. Publicatie van cijfersover de veiligheid kan ook mobiliserend zijn: “Hoezo is onze wijk onveilig?”,reageerden wijkbewoners in Deventer op de uitkomsten van bewonersonderzoek,en op eenzelfde manier werden bewoners van twee Utrechtse wijkengeprikkeld.79Ook de informatievoorziening binnen de kring van overheid en sociale spelersbehoeft verbetering. Informatie vormt de basis voor prestatieafspraken, eeninstrument dat nadere aandacht behoeft in het kader van een betere preventiedoor buurtbetrokkenheid. Een lager aantal aangiften kan bijvoorbeeld het gevolgzijn van een succesvolle aanpak, maar ook van een gebrek aan vertrouwen in deafhandeling, waardoor bewoners afzien van het doen van aangifte. Hoe meerinformatie beschikbaar is, hoe beter een passende oplossing kan worden gevonden.In het jib-project blijkt de uitwisseling van informatie een succesfactor tezijn. Daardoor kunnen zaken sneller worden afgehandeld, kan er maatwerkworden geleverd, en kan de aanpak beter worden afgestemd. In Amsterdamhoudt de politie voor 600 veelplegers een dossier gereed met alles wat de jongerenhebben misdaan, en wanneer de veelpleger voor de volgende misstap wordtopgepakt, wordt hij met het hele dossier voor de rechter geleid.Op veel plaatsen wordt voortgang gemaakt, maar tegelijk doen zich tussen debetrokken instanties echter problemen voor met betrekking tot de privacyregelgeving:organisaties kunnen niet onbeperkt informatie over personen onderlinguitwisselen. Betrokkenen doen er soms laconiek over – “Ik heb af en toe echtzoiets... ik zeg ‘doe-oe-oei’ en we doen het” – maar geven toe dat de wetgeving desamenwerking bemoeilijkt. Zijn mensen er zelf van overtuigd dat zij er baat bijhebben om geholpen te worden, dan geven ze toestemming gegevens te koppelen.Criminelen hebben er echter juist baat bij dat er niet tegen hen kan wordensamengewerkt. De huidige regelgeving en praktijk werpen daardoor drempels opvoor een effectieve aanpak.