Vertrouwen in de buurt - KISS

de weg vooruitachterstandsbuurt met veel ‘afhankelijke’ en ‘afzijdige’ burgers is de samenbindingveelal sterk, maar de overbrugging tussen groepen en met anderen op groteafstand zwak. Het is bovendien verstandig rekening te houden met de contractiebij ‘afhankelijke’ burgers, zoals we die eerder beschreven (par. 5.6). Om mensen‘over de brug’ te trekken, moeten bestuurders bouwen op de aanwezige samenbinding;is die te zwak ontwikkeld, zoals in sommige harde achterstandskernen,dan moet daar eerst slag worden geleverd.Bewaak een ‘constructieve ontevredenheid’Een levende en lerende buurt wordt gekenmerkt door mensen die blijven schoppentegen het bestaande, omdat zij wat beters voor ogen hebben. Dat geldt ookvoor goede instituties bij overheid en sociale spelers (Fung 2004). Ontevreden,gefrustreerde mensen klagen, opperen destructieve plannen of – als het ze te gekwordt – haken af; de ‘afzijdige’ burgers vormen daarvan een illustratie. Als dedrempels voor verandering binnen een gemeentelijk apparaat te hoog zijn, zijnook daar talloze voorbeelden te vinden. Tevreden of gezagsgetrouwe mensen –‘afhankelijke’ burgers bijvoorbeeld – dragen echter meestal ook geen verbeteringsideeënaan; zij zijn immers tevreden met de bestaande situatie. Het is duseen curieuze moraal: bewoners en medewerkers moeten klagen, maar niet zoveeldat ze ophouden met het nadenken over manieren om daaraan wat te doen. Dekunst van goed besturen is de juiste spanning te handhaven: mensen serieusnemen en genoeg ruimte bieden voor creatieve, eigen oplossingen voor hun leefbaarheidsvraagstukken,maar tegelijk niet op alles ‘ja’ zeggen. Burgers begrijpendat ze niet in alles hun zin krijgen, maar willen wel dat er naar hen wordtgeluisterd.2036.3.3 stel een selectief beleidsmenu vastDe voorgestelde tweesporenaanpak stelt beleidsmakers en -uitvoerders op lokaalniveau voor een aanmerkelijke veranderingsuitdaging. Die uitdaging verschiltblijkens ons veldonderzoek bovendien per buurt en per gemeente: er is dus geenvast recept dat op alle plaatsen en onder alle omstandigheden van toepassing is.Onderdelen vormen echter in verschillende samenstelling de essentiële ingredientenvoor een beleidsmenu dat inspeelt op de specifieke situatie waarin bestuurdersverkeren. Bij de ene gemeente of sociale speler is er al veel ervaring opgedaan,terwijl de andere nog aan het begin van een buurtgerichte aanpak staat.Ook politieke kleuren en bestuurlijke inzichten lopen uiteen; er is niet één enkelejuiste beleidsaanpak. Veeleer gaat het erom in wisselwerking met een buurt zelf teleren en daarbij bovendien in te spelen op zich voordoende kansen en bedreigingen.Vanuit dit perspectief nodigen we beleidsmakers en -uitvoerders uit tot een kritischemaar vooral activerende zelfanalyse. Daarbij kunnen zij nagaan of de in ditrapport voorgestelde aanpak voor hun eigen situatie wel de juiste is en, zo niet,welke wegen ze moeten inslaan (zie ook tekstbox 6.1). Politieke en ambtelijke trekkerszijn tot niets verplicht: er is geen wet die hun gebiedt een buurtbeleid te ont-