Vertrouwen in de buurt - KISS

de weg vooruitkracht per buurt en de daaruit voortvloeiende ongelijke behandeling, het waterbedeffect(verplaatsing van problemen naar andere buurten) en op een langeretermijn het sluipende ontstaan van rijke ‘getto’s’. De combinatie van veelvuldigeen succesvolle experimenten met de mogelijke keerzijde van ongewensteontwikkelingen vraagt om een gerichte beleidsontwikkeling. Idealiter wordt depolitie uitgenodigd hiervoor de voorzet op te stellen, uitgaande van de sneltoenemende kennis en de affiniteit met de vraaglogica van bewoners die in dediverse korpsen op dit moment al aanwezig is.We pleiten daarnaast voor het vastleggen van richtlijnen voor brede scholen. Debrede school valt bijna per definitie tussen de kokers van Haags en lokaal beleid.Als je scholen als ‘volcontinudienst kinderopvang’ wilt laten functioneren, wie isdan verantwoordelijk voor het geheel? Alweer vraagt de combinatie van belangrijkepotentiële baten en het risico van mogelijke misgroei om een formaliseringvan beleid, vooral in faciliterende zin (regelgeving, financiering, bevoegdheden,en dergelijke) en weer zou het voortouw daartoe dienen te liggen bij de voortrekkersin het veld.Ten slotte verdient het op het terrein van de buurtinfrastructuur – buurtcentra,klussendiensten, servicewinkels en dorpspunten – aanbeveling een de- en herreguleringsinspanningte verrichten, die de nu dominerende institutionele logicatoetst aan de behoeften van de vraaglogica van buurtbewoners en hun infrastructureledienstverleners: een beetje soepelheid kan geen kwaad. Het zou renderenindien, bijvoorbeeld op provinciaal niveau, ‘oplossingsmakelaars’ worden aangesteldof (mede)gefinancierd die de totstandkoming van – complexe – samenwerkingsverbandenkunnen bespoedigen.219Aantrekken van creatieve kernDe sociale inrichting van buurten kan leiden tot het aantrekken van jonge, hoogopgeleidestadsbewoners, de sleutelhouders voor de gewenste kenniseconomie.Hun werkzaamheden clusteren zich fysiek in een beperkt aantal regio’s. Binnendie regio’s – zeg Groot Amsterdam – onderhouden ze sociale netwerken, dievorm krijgen in een soort archipelstructuur met hun huis plus een beperkt aantalsociale knooppunten als ‘ontmoetingseilanden’. Die netwerken zijn voor hen vaneen zodanig belang dat het werken hun wonen volgt. Slaagt een stad of regio erineen relatief groot aantal van deze creatievelingen aan te trekken, dan kan datresulteren in economische en sociale innovatie.Deze gedachte heeft in Nederland veel aandacht gekregen. Het vereiste huiswerkis echter slechts zeer ten dele verricht en er dreigt een ongegronde en ongezondehype. Het pro-actief aantrekken en vasthouden van de creatieve kern vereist eengericht en langdurig beleid. Een dergelijk beleid moet bouwen op een aantalpijlers, die de reikwijdte van dit rapport te boven gaan, maar die deels ookbouwen op de buurt (Landry 2000). Buurtvoorzieningen zijn voor leden van decreatieve kern van wezenlijk belang.