Vertrouwen in de buurt - KISS

empirische bevindingen: het perspectief van bewonersElders liep de doorstroom in een slechte stadsbuurt van circa acht procent perjaar na gerichte buurtactie onder leiding van de wooncorporatie terug totminder dan vijf procent. Hiermee werd een grote kostenpost ingeperkt; dealternatieve oplossing – sloop – was per saldo duurder geweest. Toen na felbewonersprotest werd geïnvesteerd in de grootschalige herstructurering vanAmsterdam-Zuidoost, daalden de werkloosheidscijfers snel en raakt de Bijlmerlangzaam van zijn negatieve imago af (Engbersen et al. 2005).In de volgende twee subparagrafen behandelen we twee beleidsinhoudelijkeaspecten die samenhangen met de fysieke inrichting van de leefomgeving inbuurten: differentiatie naar buurt (par. 3.2.3) en integraal beleid (par. 3.2.4).3.2.3 differentiatie naar buurtDe ene buurt is de andere niet. De behoeften van bewoners waarop beleidsmakersmogelijk moeten inspelen, verschillen en dat geldt ook voor hun kwaliteitenwaarop ze kunnen bouwen. Hoewel we noodgedwongen moeten generaliseren,zijn er grote verschillen in de accenten die bewoners leggen op deinrichting van de buurt in achtereenvolgens achterstandsbuurten, middenstandsbuurten,dorpen en voorstandsbuurten.57Achterstandsbuurten: nadruk op huisvesting en openbare ruimteIn achterstandsbuurten komt de buurt vooral in beweging voor het opheffenvan bronnen van onmiddellijke ergernis, zoals een kapotte afvalbak, slechteisolatie of een slecht werkende kachel. Bewoners verenigen zich vervolgens inactie tegen wooncorporatie, huiseigenaar of gemeente. Daarnaast bestaatbijzondere aandacht voor het versterken van centrale basisvoorzieningen,zoals ‘eigen’ schoolgebouwen en recreatieve voorzieningen. Er is echter vooraleen inhaalslag nodig om de bestaande verloedering van de openbare ruimtetegen te gaan. Overheid en sociale spelers hebben daarin een rol. Steeds meercorporaties stellen wijkbeheerders aan en dat werkt vaak prima. Een beleidsmedewerkervan een woningbouwvereniging zegt over zulke wijkbeheerders:“Ze hebben een belangrijke signaalfunctie voor ons. Ze zijn als het ware onzeogen en oren in de wijk. Ze hebben als taak het oplossen van kleine klussen inen rond de woningen, maar ook een duidelijke sociale functie.”De overlast neemt af, maar dat gaat niet vanzelf. Het vertrouwen van bewonersmoet worden hersteld en dat begint ermee dat er iemand van de corporatieter plaatse aanwezig is om vragen te kunnen beantwoorden. In de keldervan een flatblok richtte een corporatie een wijkpost in, van waaruit drie buurtmeesters‘hun’ buurt opruimden en mensen aanspraken op het veroorzakenvan rommel. Het is inderdaad opvallend schoon op straat: “Het opruimen isniet zo moeilijk, in twee tot drie maanden was het schoon. De kunst is om hetdan ook de volgende jaren te doen.”