Vertrouwen in de buurt - KISS

de toegevoegde waarde van buurtgericht beleidtoename van het maatschappelijk engagement en een persoonlijke zoektochtnaar zingeving. Een buurtgericht beleid kan daarom rekenen op een draagvlakonder burgers.Het laatste deel van de tweede onderzoeksvraag – kan buurtgericht beleid bijdragenaan het dichten van de kloven tussen de burger en de democratische instituties?– kan niet conclusief worden beantwoord. De toename van het sociaalvertrouwen werkt niet één-op-één door in een groter politiek vertrouwen. Welkan – het is een wezenlijk punt – sociale betrokkenheid doorwerken als leerschoolvoor civic skills. Vertrouwen moet je leren en dat geldt ook voor devaardigheden voor democratische betrokkenheid (Verba et al. 1995: 304-333;Warren 2001: 70-93). Bovendien mag redelijkerwijs worden verwacht dat politieken overheid, die bewoners in hun buurt de ruimte laten en hen zelfs ondersteunenbij het vinden van betere oplossingen voor leefbaarheidsproblemen, optermijn mogen rekenen op een groter vertrouwen van die burger. “Wat ontbreekt”,stelt het scp (2004: 85) in het Sociaal en cultureel rapport 2004, “is eeninspirerend perspectief.” Het planbureau voegt daar ontnuchterend aan toe: “DeNederlanders hopen wel op een toekomst met een sterk gemeenschapsgevoel,maar lijken toch nauwelijks geneigd zich daar zelf in enigerlei vorm gezamenlijkvoor te willen inzetten. Voor de meeste mensen is het eigen leven en het eigengezin de belangrijkste bron van zingeving geworden.”187Ons onderzoek laat zien dat voor zoveel pessimisme geen reden is. Mits mensenbij de oplossing van alledaagse leefbaarheidsvraagstukken zowel inhoudelijk alsprocesmatig worden aangesproken op hun behoeften en kwaliteiten, zijn zebereid en in staat tot een verrassend effectieve inzet. In het volgende, afsluitendehoofdstuk wordt daarom de bestuurlijke uitdaging opgepakt door het uitwerkenvan actiegerichte beleidsaanbevelingen voor sociale spelers, overheid en politiek.