Vertrouwen in de buurt - KISS

vertrouwen in de buurtDatzelfde geldt voor de overlegstructuren en communicatiesystemen, die nietlanger door de sociale spelers worden bepaald met inbegrip van de samenstellingvan buurtraden en de overlegagenda. Er zijn andere methodieken wenselijk zoalshet activerend enquêteren en het inzamelen van andere gegevens om niet alleende beleidsmakers maar ook de bewoners te voorzien in hun behoefte aan informatieop bijvoorbeeld het gebied van veiligheid. Maar steeds betreft het de papierenkant van het proces: het vraagt een inspanning van de sociale spelers, maar alsze er voor gaan zitten, is de taakstelling alleszins uitvoerbaar.Dat is moeilijker waar het gaat om de ‘zachte’ cultuurelementen. Er is nu vaaksprake van een dubbele kloof: een externe tussen organisaties en bewoners eneen interne tussen bestuurders en veldwerkers. De laatste kloof wordt veelvuldigonderschat. Veelal blijken bestuurders aan de vergadertafels gedreven door eencombinatie van de institutionele logica van Den Haag en hun koepelorganisaties– het maatschappelijk middenveld – en de provisielogica van hun uitvoerendeorganisaties. Veldwerkers aan de frontlijn ‘wieberen’ echter tussen diezelfdeprovisielogica en de vraaglogica van ‘hun’ bewoners.226Om beide kloven te dichten is een aanmerkelijke inspanning vereist op weerbarstigepunten. Eerder, in paragraaf 4.3, spraken we over de drempels voor verandering:de korte tijdshorizon van zowel politici als bewoners, de ‘foute’ structurenen systemen, het onbegrip voor elkaars drijfveren en de onzekere sleutelhouders.Met uitzondering van het tweede punt betreft het zachte aspecten van de omgangvan sociale spelers en buurt. Wordt het accent dus verplaatst van aanbod- naarvraaggedreven beleid, dan wordt van de ‘verliezende’ partij veel gevraagd.Bestuurders moeten veel opgeven van hun traditionele verworvenheden in hunrelatie met bewoners. Dat vereist een zorgvuldig gestuurde overgang die ookbestand is tegen de frivoliteiten van de alledaagse politiek.6.6.2 gemeentelijke overheid: neem het voortouwBeleidsmakers bij de overheid moeten beseffen dat het hun taak is derden teondersteunen in plaats van zelf het voortouw te nemen. De vereiste cultuuromslagis ook nu groot. De strategie moet de twee beleidssporen onderkennen enzich niet overmatig beperken tot de repressieve kant van de sociale herovering.Zelfs aan die kant moet de overheid bovendien het voortouw durven te laten aande sociale spelers. De systemen en procedures benadrukken meer dan nu devraaglogica en dienen bewoners en frontlijnwerkers te faciliteren en niet in deeerste plaats bestuurders. De structuren gaan minder uit van hiërarchie maarveeleer van ‘horizontale’ netwerken met gedeelde bevoegdheden en verantwoordelijkheden.Echter, zoals bij de sociale spelers, zijn de grootste slagen vereist bij de zachtecultuurelementen. De stijl is dienend in plaats van ‘gebiedend’. De gemeentelijkeoverheid glorieert door het succes van anderen; een regisseur staat minder in deschijnwerpers dan de spelers op het toneel. Dit betekent ook dat de verwachtin-