Vertrouwen in de buurt - KISS

vertrouwen in de buurtjaar geleden, de toenmalige wethouder Schaeffer dat, in Tilburg burgemeesterBrokx met zijn ploeg. Wat zou je vragen als je één wens mocht doen? “Meer RuudVreemannen” zeggen ze in Zaandam, “Meer Barten de Vries” in Drenthe. Enwaarom dat? “Ach”, zeggen onze zegslieden, “je zag hem niet eens zo vaak, maarals ’t nodig was, was hij er of hij was er net geweest.”2 actieplan opstellenDe les werd soms op een hardhandige wijze geleerd: “We dachten in het begindat het mis zat in de uitvoering zelf, maar het blijkt vaak al mis in de voorbereidingvan de uitvoering.” De overgang van plan- naar uitvoeringsfase blijkt hetmoeilijkst te zijn, want “dan leunen alle partijen afwachtend achterover”. Er zijnvaak hoge drempels te overwinnen voordat alle betrokkenen het eens zijn gewordenover een gezamenlijk actieplan. Uit de ervaringen van onze interviewpartnersis echter weer een soort recept af te leiden dat drie stappen onderscheidt:(a) het maken van kaderafspraken; (b) het uitdagen van bewoners om in te kleuren;(c) het opstellen van concrete uitvoeringsplannen.254Stap 2a: kaderafspraken makenIn veel van de door ons onderzochte praktijkgevallen is sprake van een soortkaderafspraak – een door alle partijen onderschreven visiedocument, een convenant,een informele maar verplichtende vertrouwensband. Is die afwezig, danontstaat er vooral bij ingrijpende herstructureringen bijna onvermijdelijk in deloop van het proces een spanningsveld: mensen graven zich in zonder een uitwegte zoeken om de dreigende patstelling te doorbreken. Het is daarom zaak in hetvoortraject de goede mensen aan tafel te hebben, van het goede niveau en met degoede intenties. Als er zich gedurende de planvoorbereiding of de uitvoeringproblemen voordoen – bepaalde taken zijn bij nader inzien te duur of onuitvoerbaarof er zijn betere aanpakken denkbaar – kunnen de uitwerkers een beroep ophen doen om de vastlopende kar weer los te trekken.De kaderafspraken kunnen verschillende vormen aannemen. In Friese, Drentseen Brabantse dorpen onderhandelen de samenwerkingspartners bijvoorbeeld opbasis van buurtvisies. In steeds meer plaatsen sluiten gemeenten convenantenmet wooncorporaties en andere buurtpartners over onderhoud en beheer in debuurt. De sociale initiatieven tijdens een herstructurering worden idealiteraangestuurd uit één hand (met gedeelde pot) door overheid tezamen met eenbrede groep sociale spelers. Brede scholen bouwen op vaak complexe samenwerkingsverbandenmet een enkel gedeeld doel: het realiseren van een optimaleomgeving voor het kind. Ook op veel kleinere schaal gelden basale, informelekaderafspraken waarbij buurten bijvoorbeeld kunnen rekenen op de steun vanuiteenlopende instanties bij de organisatie van een buurtfeest. Supermarktensponsoren de barbecue: “haal maar uit de schappen”; de wijkagent en ehbohouden een oogje in het zeil; de gemeentereiniging springt in bij het schoonvegenna afloop en de wooncorporatie subsidieert.