Aldona Jawłowska drogi kontrkultury

centrum nowej krytyki i walki o przekształcenie życia już
teraz, o podporządkowanie własnej egzystencji wartościom
Przyszłej rewolucji. Wszelkim programom etapowym i docelowym
przeciwstawiali hasło permanentnej rewolucji
W sferze codzienności. „Międzynarodówka Sytuacjonistów
Pragnie być ośrodkiem międzynarodowej świadomości rewolucyjnej.
Dlatego stara się rozumieć, wyjaśniać i koordynować
gesty odmowy i oznaki twórczości, które świadczą
o powstawaniu nowego proletariatu — pragnienie nieredukowalnej
emancypacji." 15 Na zarzuty nihilizmu sytuacjoniści
odpowiadali, że nie mogą budować niczego inaczej niż
na ruinach społeczeństwa spektakli. „Trzy punkty wydają
się ważne w określeniu nas jako zorganizowanej grupy
teoretyków i eksperymentatorów — informuje odezwa ruchu
zamieszczona w sierpniowym numerze «I. S.» — podejmujemy
całościową z rewolucyjnego punktu widzenia
krytykę społeczeństwa. Ten nurt krytyki coraz bardziej się
rozwija, jest on głęboko zakorzeniony w kulturze i sztuce
naszego czasu (oczywiście krytyczna analiza społeczeństwa
nie jest zakończona). Po drugie, realizujemy definitywne
i kompletne zerwanie z tym wszystkim, co nas obowiązuje
i co nas wiąże. Po trzecie, reprezentujemy nowy styl kontaktów
z naszymi sympatykami. Odrzucamy absolutnie typ
kontaktu mistrz — uczeń. Interesuje nas uczestnictwo na
najwyższym poziomie i wypuszczenie w świat ludzi autonomicznych."
16
W roku 1966 grupy sytuacjonistów sprowokowały słynny
,.skandal w Strasburgu", przygotowując wspólnie z nowo
Wybranymi władzami Association Federative Generale des
Étudiants de Strasbourg (AFGES) broszurę De la misère
en milieu étudiant considerée sous ses aspects économiques,
politiques, psychologiques, sexuels et notamment intelectuels
et de quelques moyens pour y remédier. Broszura ta
jest wykładem poglądów Międzynarodówki Sytuacjonistów
i wezwaniem do rewolucyjnej walki. Oto główne idee tego
tekstu: Walka między władzą a nowym proletariatem musi
przebiegać na wszystkich frontach jednocześnie, musi być
walką totalną. Przyszły ruch rewolucyjny powinien
zniszczyć w samym sobie dążenie do powtarzania
15 Z wypowiedzi w czasopiśmie „I.S." z 1964 roku.
16 Tamże.
117