Aldona Jawłowska drogi kontrkultury

gdy się ktoś znalazł, był nietykalny. Współczesny uniwersytet
stał się narzędziem realizacji celów państwowych, poprzez
zależności finansowe przestał być niezależny i autonomiczny.
Korporacje określają cele, programy, kierunki
badań i gotowe „produkty" w postaci studentów robionych
na zamówienia. „Education" przekształciło się w „Inducation"
— wprowadzanie w stan stabilizacji społecznej, przystosowanie.
Nie trzeba już ludzi, którzy mają pojęcie
o wszystkim, lecz wykwalifikowanych specjalistów. W tym
układzie społecznym jest właściwie wszystko jedno, czy
uniwersytety są powiązane z przemysłem wojennym, czy
z przemysłem w ogóle. W systemie korporacji są to sprawy
nierozdzielne. Atakując z tego punktu widzenia powiązania
uczelni z przemysłem wojennym atakuje się jednocześnie
powiązania z korporacjami, korporacyjną strukturą
przemysłu w ogóle. System ten integruje się ze społeczeństwem
pojętym jako organizacje przemysłowe. Przedtem
uniwersytet „wprowadzał" do elity, teraz — do tych
organizacji; w obu wypadkach oddala od ludzi. To co daje
i egzekwuje, to „knowledge industry". Należy zachować
ze starego systemu kształcenia cel — rozwój indywidualności,
ale jednocześnie być antyelitarnym, być z walczącymi
ludźmi, kształtować własną świadomość, by w momencie
ukończenia studiów dokonać właściwego wyboru, czy
wejść w system i stać się narzędziem ucisku, czy walczyć
przeciw uciskowi. W systemie represywnego społeczeństwa
całe kształcenie, w swych celach, treściach i funkcjach,
zostało skorumpowane przez aparat władzy. Fałszywe wartości
prowadzą do utrwalenia świadomości fałszywej, utrudniającej
poznanie własnej niedoli. „Obiektywna" wiedza
„przykrojona" do aktualnych potrzeb rządzącej elity składa
się w umysłach poddanych procesowi obróbki na obraz
świata nieadekwatny, lecz zgodny z założonym z góry modelem.
Zarówno sam proces kształcenia, jak i kontakty,
jakie nawiązują ludzie w czasie trwania tego procesu, ulegają
reifikacji.
*
Dążenia ruchu młodzieży nie były więc skierowane na
realizację reformy, choć cieszono się nawet z drobnych
sukcesów osiąganych przez wywieranie nacisku na admi-
178