Aldona Jawłowska drogi kontrkultury

kategorii społecznej, lecz występował w imieniu pracujących
i przyszłych pracowników.
Ruch przenosi się do innych miast. Liczne manifestacje
w Prowansji, barykady w Tuluzie, manifestacje w Lille,
Lyonie, Strasburgu, Grenoble, Bordeaux, Nantes. W manifestacjach
biorą udział robotnicy, nauczyciele i pracownicy
wyższych uczelni. 8 maja kierownictwa CGT, CFDT i PCF
deklarują swą solidarność z walczącą młodzieżą. 10 maja
wielka manifestacja w Paryżu na Denfert-Rochereau. Manifestuje
50 000 młodzieży, w tym ponad 5000 licealistów.
Znów dochodzi do starć z policją. Z 10 na 11 maja słynna
„noc barykad". Setki rannych i aresztowanych, spalono 188
samochodów.
Czynne zakwestionowanie całego systemu, hasła „rewolucji
globalnej", obejmującej wszelkie dziedziny ludzkiego
istnienia, stają się wśród młodzieży coraz bardziej powszechne.
Ten nowy sposób myślenia wyraża się w przekonaniu,
iż wszystkie reformy są zawodne i połowiczne. Rewolucyjne
zmiany powinny objąć całą ludzką codzienność.
Zmiany te utrudnia silna interioryzacja zgodnych z aktualnym
porządkiem społecznym norm i wzorów. Społeczeństwo
represywne nie jest więc odczuwane jako uciskająca zewnętrzność.
Dopiero w momentach wyjątkowego napięcia
ukazuje swe prawdziwe oblicze. Dlatego ruch kontestacji
akcentuje ' tak silnie wartość działania prowadzącego do
przekształcenia świadomości. Wiele akcji inicjowanych
spontanicznie w okresie paryskiej rewolty osiągnęło ten cel,
odsłaniając mechanizmy sprawowania władzy. Oto co pisze
na ten temat anonimowy autor „Arcane" — broszury wydawanej
w tym czasie przez Komitety Licealistów: „...Jeśli
się zaakceptuje kontestację częściową, będzie to działanie
jedynie formalne, zewnętrznie rewolucyjne. Krytyka totalna
powina być założeniem, metodą, obejmować całą problematykę
społeczeństwa. Niekoherencja krytyki tworzy
podstawę dla koherencji represji." 28 Kontestatorom z „Arcane"
chodzi o taką krytykę, która byłaby „nieskażona"
przez struktury myślenia istniejącego społeczeństwa. 13 maja
UNEF i SNE-Sup. decydują się na okupowanie wszystkich
lokali Sorbony. 15 rozpoczyna się okupacja Odéonu.
Sorbona przekształca się w „uniwersytet krytyczny".
28 ,,Arcane", nr 2, s. 12.
77