Aldona Jawłowska drogi kontrkultury

nieniami. Przejawy wrogości doprowadziły do ożywienia
i integracji ruchu grup, band, komun, które od żywiołowych
aktów protestu przeszły do refleksji nad sytuacją
społeczną, determinującą ich położenie w stosunku do reszty
społeczeństwa.
W roku 1966 powstały w Londynie ugrupowania zbliżone
w swych formach i celach działania do ruchu Provo.
Była to epoka psychodelicznych klubów na Carnaby Street
i poszukiwań własnej autentyczności poza usankcjonowanym
społecznie systemem ról i typów kariery. Dążenia do
tworzenia własnej kultury, opartej na innych podstawach
wartości, znajdowały wyraz w nowych rodzajach więzi
i samorealizacji — nie poprzez wymierny sukces osiągany
w pracy czy innej aktywności, lecz poprzez intensywność
doznań w kontaktach z zewnętrznym światem, życie w najwyższym
napięciu emocjonalnym, przeżywane świadomie
w każdym momencie.
Próby wypracowania tej ideologii kontrkultury podejmują
kontestacyjne pisma, których liczba w tym czasie
gwałtownie wzrosła. Najpoważniejsze i najbardziej reprezentatywne:
„OZ" i „Long Hair Magazine", który przekształcił
się potem w „International Times". „Niewidzialna
rewolucja" propagowana przez te pisma polegała na zmianie
własnej świadomości w procesie wyzwalania się z systemu
ról i wzorów, także za pomocą narkotyków. Wolna
twórczość poetycka i plastyczna (plakat, napisy na murach),
teatr i happeningi to formy ekspresji przyjęte przez
grupy skupione wokół „IT" i „OZ". Atmosferę grup kontestacyjnych
odrzucających kulturę opartą na ciągłości tradycji
brytyjskiego imperium na zasadach produktywności
i obowiązku oddaje „Projekt Sigma" 38 : „Nie wyróżniać
się. Nie paradować przez ulice. Musimy zachować nasze poczucie
humoru. Przyszłość będzie należała do tych, którzy
wiedzą, jak się bawić. W chwili obecnej skupiamy się na
teraźniejszości. Ale tylko poprzez idealny obraz przyszłego
stanu społeczeństwa możemy określić nowe funkcje teraźniejszości
i zdobyć «ziemię nieznaną». Jesteśmy wszyscy
indywidualnościami i dla każdego z nas podstawowy problem
stanowi «on—sam—w—chwili—teraźniejszej» (Him-
38 BAMN, s. 40, „Sigma" była centrum informacji i koordynacji
różnych grup kontrkultury.
142